Σελόσια ή λειρί του κόκκορα, για πολύχρωμα παρτέρια

Φυτεύουμε σελόσια ή λειρί του κόκκορα, για πολύχρωμα παρτέρια στον κήπο

Η σελόσια (Celosia argentea, Amaranthaceae) είναι γένος τουλάχιστον σαράντα ειδών και έχουν δημιουργηθεί πολλά υβρίδια. Ανήκει στην οικογένεια Amaranthaceae. Κατάγεται από τροπικές περιοχές της ανατολικής Ασίας και έχει συγγένεια με το δικό μας βλίτο.

Στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται συνήθως δύο μορφές του φυτού. Η πρώτη (plumosa) που η ανθική ταξιανθία εκφύεται κάθετα, είναι φουντωτή και την ονομάζουμε αλεποουρά. Η δεύτερη ποικιλία (cristata) η ταξιανθία της οποίας εκφύεται πλευρικά και την ονομάζουμε λειρί του κόκορα.

Σπόροι σελόσιας | E-gardenshop.gr

Βοτανική ταξινόμηση: Η σελόσια είναι γένος πολλών ειδών, ετήσιων και πολυετών και ανήκει στην οικογένεια Amaranthaceae.

Καταγωγή: Κατάγεται από τροπικές περιοχές της ανατολικής Ασίας και έχει συγγένεια με το δικό μας βλίτο.

Κοινά ονόματα: Σελόσια, Αλεποουρά, Λειρί του κόκορα.

Τοξικότητα: Δεν είναι τοξικό φυτό για τα κατοικίδια.

Βοτανικά χαρακτηριστικά της σελόσιας

Ύψος – Ανάπτυξη φυτού: Είναι φυτό ετήσιο του καλοκαιριού, όρθιας ανάπτυξης, με ύψος από 30 -80cm ανάλογα με την ποικιλία, με έντονη διακλάδωση. Στην Ελλάδα έχουν επικρατήσει οι χαμηλές ποικιλίες.

Φύλλα: Τα φύλλα του σε ανοιχτό πράσινο χρώμα, είναι αρκετά μεγάλα 10-20cm, καρδιόσχημα, με έντονες νευρώσεις.

Άνθη: Τα άνθη του εκφύονται σε μεγάλες ταξιανθίες με έντονα φωτεινά χρώματα σε αποχρώσεις του κρεμ, βαθύ κόκκινου και του κίτρινου. Αυτό αποτελεί το μεγάλο πλεονέκτημα και των δυο ειδών.

Περίοδος ανθοφορίας: Η σελόσια στη χώρα μας χρησιμοποιείται σαν ετήσιο του καλοκαιριού και ανθίζει από Μάο μέχρι Σεπτέμβριο.

Ρίζες: Το φυτό διαμορφώνει μέτριο ριζικό σύστημα που επιτρέπει τη φύτευση φυτών ανά ομάδες, σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους αλλά και τη φύτευση σε γλάστρες για την ανάδειξη των λουλουδιών της σε βεράντες και μπαλκόνια.

Κατάλληλες συνθήκες για σωστή ανάπτυξης της σελόσιας

Συμβουλές για το χώμα: Το πλεονέκτημά της είναι ότι αναπτύσσεται καλά σε όλα τα εδάφη τόσο σε ουδέτερα όσο σε πλούσια και υγρά, όμως καλά αποστραγγιζόμενα.

Ρυθμός ανάπτυξης: Εμφανίζει σχετικά γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης.

Φως: Αναπτύσσεται πολύ καλά σε ηλιαζόμενες θέσεις και σε ημισκιά.

Θερμοκρασία: Αντέχει στις υψηλές θερμοκρασίες, (0 έως 38 βαθμούς Κελσίου)

Φροντίδες που χρειάζεται η σελόσια

Πότισμα: Είναι φυτό που θέλει συνεχώς την υγρασία και την καλή αποστράγγιση του εδάφους. Χρειάζεται κανονικό πότισμα και πιο συχνά το καλοκαίρι. Δεν θέλει όμως το νερό να πέφτει στα άνθη και τα φύλλα, γι αυτό ποτίζουμε με σταγόνες στη ρίζα. Οι πολλές καλοκαιρινές βροχές επίσης, καταστρέφουν τις ταξιανθίες της σελόσιας.

Λίπασμα: Η σελόσια είναι φυτό με μέτριες απαιτήσεις σε οργανικό λίπασμα. Χρειάζεται ειδικό λίπασμα με χαμηλό άζωτο για ανθοφόρα φυτά (1 -2 φορές το καλοκαίρι μετά τη φύτευση). Λίπασμα με πολύ άζωτο ευνοεί το φύλλωμα και όχι τις ανθικές ταξιανθίες.

Κλάδεμα και περιποίηση

Η σελόσια όπως σχεδόν όλα τα ετήσια ανθοφόρα φυτά, δεν χρειάζεται κλάδεμα. Θέλει αφαίρεση των ξερών η σάπιων φύλλων και αφαίρεση των υπερώριμων ανθέων .

Πως γίνεται ο πολλαπλασιασμός της σελόσιας

Ο πλέον συνήθης τρόπος πολλαπλασιασμού γίνεται με σπόρο. Η σπορά της γίνεται συνήθως σε σπορείο. Η σπορά δεν σκεπάζεται και φυτρώνει σε δέκα πέντε έως εικοσιπέντε ημέρες. Μεταφυτεύεται σε ένα μήνα περίπου, στην οριστική της θέση.

Ασθένειες και έντομα: Είναι πολύ ανθεκτικό φυτό που προσελκύει πεταλούδες και μέλισσες.

Γιατί να φυτέψουμε σελόσια στον κήπο και τη βεράντα

Η σελόσια λόγω του χαμηλού ύψους της και της εντυπωσιακής ανθοφορίας της, χρησιμοποιείται μόνη της σε γλάστρες και ζαρντινιέρες και σε μαζικές φυτεύσεις. Δημιουργεί με τις εντυπωσιακές ταξιανθίες της, χρωματιστές κηλίδες, σημεία, ή χαλιά στον κήπο, σε παρτέρια, μόνη της ή σε συνθέσεις με άλλα φυτά.

Όταν φυτεύεται μόνη της, οι αποστάσεις φύτευσης είναι από 20-25cm. Στην αγορά υπάρχουν και έτοιμα φυτά και από τις δύο μορφές. Η ταξιανθίες του φυτού χρησιμοποιούνται σε ανθοσυνθέσεις και σαν αποξηραμένο, στην ανθοδετική τέχνη.

Μπορείτε επίσης να διαβάσετε: