Γλυτσίνια

Γλυτσίνια, Wisteria sinensis, Leguminosae. Αναρριχώμενο φυτό που αναπτύσσετε γρήγορα σε ύψος. Έχει εντυπωσιακά λουλούδια και εύκολη προσαρμογή στο έδαφος που θα φυτευτεί.

Η γλυτσίνια ή γουιστέρια (Wisteria sinensis, Leguminosae) είναι φυλλοβόλο, αναρριχώμενο φυτό με ιδιαίτερα έντονη ανθοφορία και μεθυστικό άρωμα. Κατάγεται από την Κίνα και έχει ευρέος διαδοθεί και στη χώρα μας. Εμφανίζει γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης και ζωηρή βλάστηση. Το γένος Wisteria περιλαμβάνει 7 είδη, όλα φυλλοβόλα και αναρριχώμενα. Εκτός από το W. sinensis που είναι το πιο γνωστό και χρησιμοποιούμενο είδος στην Ελλάδα, υπάρχει και η πολυανθής ή Γιαπωνέζικη γλυτσίνια W. floribunda. Έχει μικρότερη ανάπτυξη από τη W. sinensis αλλά παρουσιάζει πιο θεαματική ανθοφορία. Η γλυτσίνια είναι φυτό κατάλληλο για δημιουργία σκιάς και με κατάλληλο κλάδεμα μπορεί να διαμορφωθεί σε πολύ εντυπωσιακό δέντρο. Επιπλέον, στην παρκοτεχνία και την αρχιτεκτονική τοπίου, χρησιμοποιείται για τη διακόσμηση και την ανάδειξη γεφυριών και ψηλών κτηρίων.

Μορφολογικά χαρακτηριστικά

Το ύψος του φυτού συνήθως κυμαίνεται στα 15-20 m, ωστόσο αν βρεθεί σε ιδανικές συνθήκες μπορεί να φτάσει και τα 30 m. Η γλυτσίνια αναρριχάται με τους περιστρεφόμενους βλαστούς της, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα ισχυροί και με πολύ μεγάλο μήκος (μέχρι και 50 m). Διακλαδίζονται προς πολλές κατευθύνσεις και το φυτό «απλώνεται» σε μεγάλη επιφάνεια. Αναπτύσσονται την άνοιξη και ξυλοποιούνται το χειμώνα, δημιουργώντας τον «κορμό» του φυτού. Τα φύλλα έχουν σχήμα πτεροειδές και ανοιχτό πράσινο χρώμα. Είναι σύνθετα και αποτελούνται από 7-11 φυλλάρια που έχουν μήκος 6-9 cm και σχήμα ωοειδές με μυτερή κατάληξη. Τα άνθη με το «απαλό» άρωμα τους , εμφανίζονται στους βλαστούς του έτους ,πριν βγουν τα φύλλα. Αναπτύσσονται πολλά μαζί σε μεγάλες, εντυπωσιακές, κρεμοκλαδείς ταξιανθίες που ονομάζονται «βότρεις» και φτάνουν σε μήκος τα 25-30 cm. Έχουν συνήθως μοβ χρώμα αλλά υπάρχουν και γλυτσίνιες με γαλάζια και λευκά άνθη. Η ανθοφορία του φυτού ξεκινάει τον Απρίλιο – Μάιο και διαρκεί για έναν περίπου μήνα. Στις ζεστές περιοχές η γλυτσίνια ανθίζει άλλη μία φορά στις αρχές του φθινοπώρου αλλά αυτή η ανθοφορία είναι περιορισμένη και σύντομη.

Καλλιεργητικές φροντίδες

Η γλυτσίνια είναι γενικά ανθεκτικό φυτό και δεν απαιτεί ιδιαίτερες καλλιεργητικές φροντίδες. Η καλύτερη εποχή για τη φύτευση στην τελική της θέση είναι το φθινόπωρο ή η άνοιξη. Συνήθως τα φυλλοβόλα είδη φυτεύονται το χειμώνα γυμνόριζα, ωστόσο η γλυτσίνια πρέπει να μεταφυτεύεται πάντα με μπάλα χώματος. Αναπτύσσεται καλά σε βαθιά εδάφη, πλούσια σε οργανική ουσία και με καλή αποστράγγιση. Προτιμά τις ηλιόλουστες θέσεις και απαιτεί τακτικό πότισμα, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της ανθοφορίας. Δεν είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στις παρατεταμένες χαμηλές θερμοκρασίες και χρειάζεται προστασία από τους δυνατούς ανέμους. Την άνοιξη ο εμπλουτισμός του εδάφους με οργανικό λίπασμα (compost) ενισχύει την ανθοφορία. Είναι από τα αναρριχόμενα φυτά που πρέπει να κλαδεύεται νωρίς το χειμώνα, προκειμένου να αναπτυχθούν εύρωστοι και ισχυροί βλαστοί την άνοιξη. Έτσι, οι βλαστοί της προηγούμενης περιόδου κλαδεύονται στα 20-30 cm από τη βάση τους.

Πολλαπλασιασμός

Ο αγενής πολλαπλασιασμός με καταβολάδες ή ημιξυλοποιημένα μοσχεύματα είναι συνήθως αυτός που επιλέγεται για τον πολλαπλασιασμό της γλυτσίνιας. Για τη δημιουργία της καταβολάδας, ένας βλαστός λυγίζετε μέχρι το έδαφος και ένα τμήμα του που περιέχει και οφθαλμό, σκεπάζεται με χώμα. Οι καταβολάδες μέχρι την επόμενη περίοδο έχουν ριζοβολίσει και μπορούν να απομακρυνθούν από το μητρικό φυτό και να μεταφυτευτούν σε νέα θέση. Επιπλέον, ο πολλαπλασιασμός με σπόρο δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολος, αλλά τα φυτά που προκύπτουν είναι πολύ πιθανό να μη διατηρούν τα χαρακτηριστικά του φυτού από το οποίο προήλθε ο σπόρος.

Εχθροί και ασθένειες

Οι νεαροί βλαστοί προσβάλλονται εύκολα από αφίδες και κοκκοειδή. Οι αφίδες δημιουργούν αποικίες στα φύλλα και στα άνθη του φυτού, ενώ λερώνουν περαιτέρω τα φυτικά τμήματα με τα εκδύματα και αποχωρήματα τους. Συνήθως οι πληθυσμοί τους μειώνονται από τα μέσα του καλοκαιριού και ελέγχονται από τους ωφέλιμους οργανισμούς του κήπου. Τα κοκκοειδή είναι ακίνητα έντομα και παραμένουν πάνω στους βλαστούς του φυτού, μυζώντας φυτικούς χυμούς. Η αντιμετώπιση τους είναι γενικά δύσκολη, αλλά σπάνια δημιουργούν μεγάλους πληθυσμούς που επιδρούν αρνητικά στην ανάπτυξη της γλυτσίνιας.

Χρήση στον κήπο

• Εξαιτίας της μεγάλης του ανάπτυξης και της ελκυστικής ανθοφορίας, είναι ιδανικό για φύτευση σε προσόψεις κτηρίων
• Κατάλληλο για σκίαση και χρήση σε πέργκολες, σκέπαστρα και κιγκλιδώματα. Επιπλέον, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κάλυψη τοίχων και γέμισμα φραχτών
• Λόγω της αρωματικής ανθοφορίας της, φυτεύεται κοντά σε καθιστικά των κήπων
• Διαμορφωμένο σαν δέντρο, μπορεί να αποτελέσει κεντρικό σημείο εστίασης στον κήπο

Εν συντομία …για τη γλυτσίνια

• Φυλλοβόλο, αναρριχόμενο φυτό με εύοσμα άνθη
• Έχει μεγάλη ανάπτυξη, ζωηρή βλάστηση και εντυπωσιακή ανθοφορία
• Ανθίζει κυρίως τον Απρίλιο-Μάιο για ένα περίπου μήνα και το λίγο φθινόπωρο για μικρό διάστημα
• Πολλαπλασιάζεται με καταβολάδες και μοσχεύματα
• Χρησιμοποιείται για την ανάδειξη κτηρίων αλλά και για δημιουργία σκιάς πάνω από πέργκολες και σκέπαστρα.

Το γένος Wisteria πήρε το όνομα του προς τιμή του αμερικανού καθηγητή φυσιολογίας και ανατομίας Caspar Wistar (1761-1818). Εκ παραδρομής όμως, αντί για Wistaria καταγράφηκε ως Wisteria και παρέμεινε έτσι