Καλλιέργεια δρεπτού τριαντάφυλλου με υδροπονία.
Ο όρος υδροπονία αναφέρεται σε μεθόδους καλλιέργειας όπου η ανάπτυξη των φυτών δεν γίνεται πάνω στο φυσικό έδαφος ή σε ειδικά εδαφικά μείγματα και είναι γνωστή και σαν «χωρίς έδαφος καλλιέργεια». Στην υδροπονική καλλιέργεια τα φυτά αναπτύσσονται είτε σε πορώδη αδρανή υποστρώματα (όπως ο περλίτης, ο ορικτοβάμβακας, κ.α) τα οποία εφοδιάζονται συνεχώς με θρεπτικό διάλυμα είτε απευθείας στο θρεπτικό διάλυμα.
Η τριανταφυλλιά (Rosa sp.) είναι από τα πιο ευρέως καλλιεργούμενα είδη για την παραγωγή δρεπτών ανθέων με την τεχνική της υδροπονίας.
Ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα της υδροπονίας είναι ότι η καλλιέργεια μπορεί να γίνει και σε περιοχές με ακατάλληλα εδάφη και φυσικά η αύξηση της παραγωγής που μπορεί να φτάσει μέχρι και 100-300% με ταυτόχρονη βελτίωση της ποιότητας των κομμένων λουλουδιών. Επιπλέον με την υδροπονική καλλιέργεια, όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, επιτυγχάνεται εξοικονόμηση νερού και θρεπτικών συστατικών καθώς δεν υπάρχει επιφανειακή απορροή αλλά ούτε και έκπλυση σε βαθύτερα στρώματα του εδάφους. Η απαλλαγή από παθογόνα και ασθένειες του εδάφους που προσβάλουν την τριανταφυλλιά και υποβαθμίζουν την ποιότητα των λουλουδιών είναι ένα ακόμα από τα πλεονεκτήματα της μεθόδου.
Στις υδροπονικές καλλιέργειες η θρέψη γίνεται με μεγάλη ακρίβεια, ελέγχεται συνεχώς και διορθώνεται αμέσως μόλις προκύψει κάποιο πρόβλημα. Όλα τα θρεπτικά στοιχεία διοχετεύονται στα φυτά μέσω του θρεπτικού διαλύματος σε πολύ συγκεκριμένες συγκεντρώσεις και μεταξύ τους αναλογίες. Είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς ότι στην υδροπονία χρησιμοποιούνται απλά και άρα πιο οικονομικά λιπάσματα. Από την άλλη χρειάζεται να χορηγούνται στην καλλιέργεια και στοιχεία (ιχνοστοιχεία) όπως το ασβέστιο που συνήθως υπάρχουν σε επάρκεια στο έδαφος.
Στα μειονεκτήματα της μεθόδου συμπεριλαμβάνονται φυσικά οι αυξημένες δαπάνες για την αρχική επένδυση καθώς και το εξειδικευμένο προσωπικό που απαιτείται. Φυσικά κάθε υδροπονική μονάδα απαιτεί υποστήριξη από εξειδικευμένο γεωπόνο στις υδροπονικές καλλιέργειες. Η υδροπονική καλλιέργεια είναι ένα ευαίσθητο σύστημα που δεν δίνει πολλά περιθώρια λάθους. Ένας κακός χειρισμός (π.χ προσωρινή διακοπή ενέργειας ή νερού) θα φανεί σύντομα και συχνά με έντονο τρόπο στην παραγωγή. Ιδιαίτερα όταν το παραγόμενο προϊόν είναι το κομμένο τριαντάφυλλο, ένας κακός χειρισμός μπορεί να είναι καταστροφικός.
Η υδροπονία είναι μία μέθοδος καλλιέργειας που δίνει αυξημένες δυνατότητες αυτοματοποίησης της παραγωγικής διαδικασίας. Οι απόλυτα ελεγχόμενες συνθήκες, η σωστή θρέψη και η κατάλληλη άρδευση που μπορούν να εξασφαλιστούν στα υδροπονικά συστήματα είναι υπεύθυνα για την αύξηση τόσο της ποσότητας όσο και της ποιότητας της παραγωγής των κομμένων λουλουδιών.
Παρά τα πλεονεκτήματα της, η εξάπλωση της υδροπονίας σε περιοχές της νότιας Ευρώπης είναι αρκετά νέα και μέχρι πρόσφατα περιοριζόταν από το υψηλό κόστος αλλά και τη δυσκολία στη διαχείριση της νέας τεχνολογίας. Η υδροπονία για την παραγωγή κομμένων λουλουδιών σε περιοχές της Μεσογείου συναντά εμπόδια που σχετίζονται με το κόστος των καλλιεργητικών μέσων. Ωστόσο από την έρευνα συνεχώς προκύπτουν εναλλακτικές λύσεις προκειμένου όλο και περισσότερες επιχειρήσεις να ασχοληθούν με τον τομέα της υδροκαλλιέργειας. Επιπλέον και στη χώρα μας ήδη υπάρχει καταρτισμένο επιστημονικό προσωπικό που μπορεί να υποστηρίξει τις νέες τεχνολογίες.
Τα ελληνικά τριαντάφυλλα και ιδιαίτερα εκείνα που προέρχονται από υδροπονικές καλλιέργειες χαρακτηρίζονται από άριστη ποιότητα. Επιπλέον για την Ελλάδα που σαν μεσογειακή χώρα αντιμετωπίζει προβλήματα με την επάρκεια του νερού η υδροπονία φαίνεται να είναι μία συμφέρουσα λύση. Ιδιαίτερα στα κλειστά υδροπονικά συστήματα όπου όλες οι εισροές στην καλλιέργεια ελέγχονται πλήρως και το νερό της άρδευσης και τα λιπάσματα που δεν χρησιμοποιούνται ανακυκλώνονται, η εξοικονόμηση νερού είναι ακόμα πιο σημαντική. Σε αντίστοιχες υδροπονικές μονάδες παραγωγής δρεπτού τριαντάφυλλου στην Κένυα έχει διαπιστωθεί εξοικονόμηση νερού σε ποσοστό 40-60% με ταυτόχρονη αύξηση της παραγωγής κατά 10%.
Επιπλέον οι συνθήκες της χώρας μας με τις πολλές ημέρες ηλιοφάνειας και τις σχετικά υψηλές θερμοκρασίες είναι ιδανικές για την ανάπτυξη των υδροπονικών συστημάτων καθώς δεν απαιτούνται σημαντικά ποσά ενέργειας για τη θέρμανση αλλά και την εξασφάλιση της κατάλληλης ποιότητας φωτισμού.
Μια συγκριτική μελέτη ανάμεσα σε μία υδροπονική και μία συμβατική καλλιέργεια τριαντάφυλλου που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Γεωργίας & Τεχνολογίας της Κένυας (JKUAT) σε συνεργασία με το Wageningen UR από τον Ιανουάριο του 2013 έως τον Ιούνιο του 2014 παρουσίασε τα εξής πλεονεκτήματα του υδροπονικού συστήματος:
- 56% λιγότερη χρήση νερού στο υδροπονικό σύστημα, λόγω επαναχρησιμοποίησης του νερού αποστράγγισης
- 44% χαμηλότερο κόστος των λιπασμάτων λόγω της εκ νέου χρήσης του λιπάσματος στο νερό αποστράγγισης
- 41% μεγαλύτερη παραγωγή από την άποψη του αριθμού των βλαστών
- 65% μεγαλύτερη παραγωγή από την άποψη του βάρους
- 20% περισσότερους μίσχους με μήκος 60, 70 και 80 εκατοστά
- 43% αύξηση του κύκλου εργασιών
Από τα αποτελέσματα αυτά φαίνεται ότι με τη χρήση της υδροπονίας μπορούν να εξοικονομηθούν μεγάλες ποσότητες νερού αλλά και λιπασμάτων ενώ ταυτόχρονα η παραγωγή είναι μεγαλύτερη και ποιοτικότερη σε σχέση με την καλλιέργεια στο έδαφος.
Από μελέτες διάφορων ελληνικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σχετικά με την υδροπονική καλλιέργεια της τριανταφυλλιάς φαίνεται ότι παρά το αρχικό υψηλό κεφάλαιο που απαιτεί η επένδυση, το κέρδος στην υδροπονική καλλιέργεια είναι τουλάχιστον διπλάσιο σε σχέση με τη συμβατική καλλιέργεια της τριανταφυλλιάς. Επιπλέον η αποδοτικότητα του κεφαλαίου φαίνεται να είναι υψηλή από τον πρώτο κιόλας χρόνο.
Leave A Comment