Σέλινο, ένα αρωματικό λαχανικό της κουζίνας

Το σέλινο (Apium graveolens, Apiaceae) είναι από τα αρωματικά και λαχανικά φυτά με το εντονότερο άρωμα. Είναι ιθαγενές φυτό της Μεσογείου και της Ασίας. Καλλιεργείται από την αρχαιότητα στην Ελλάδα Γαλλία Ιταλία Κίνα και αλλού, σαν φαρμακευτικό – διουρητικό και έχει ευεργετικές ιδιότητες για τα νεφρά την ουροδόχο κύστη και τα αρθριτικά. Χρησιμοποιείται ευρύτατα στην κουζίνα. Είναι εύκολο στην καλλιέργεια του στο λαχανόκηπο και συνήθως το φυτεύουμε μαζί και με άλλα φυλλώδη αρωματικά και λαχανικά.

Σπόροι σέλινου | E-gardenshop.gr

Βοτανική ταξινόμηση: Το Σέλινο ανήκει στην οικογένεια Apiaceae (παλαιότερη ονομασία Umbeliferaeείναι γένος που περιλαμβάνει πάνω από εκατό ετήσια και πολυετή φυτά.

Καταγωγή: Είναι ιθαγενές φυτό της Μεσογείου και της Ασίας. Καλλιεργείται από την αρχαιότητα στην Ελλάδα Γαλλία Ιταλία Κίνα και αλλού.

Κοινά ονόματα: σέλινο, σέλερι, ραπανοσέλινο, celery

Τοξικότητα: Δεν είναι τοξικό φυτό για τα κατοικίδια. Είναι βρώσιμο.

Βοτανικά χαρακτηριστικά του σέλινου

Ύψος – Ανάπτυξη φυτού: Είναι πολυετές φυτό με ύψος30 – 90 cm και πλάτος 30 – 60 cm ανάλογα με την ποικιλία.

Φύλλα: Τα φύλλα είναι πολύ ευωδιαστά, σε άλλες ποικιλίες αρκετά λεπτά πυκνά και σε άλλες μεγάλα – κυματιστά πράσινα, με διαιρεμένο έλασμα. Ο μίσχος λυγίζει προς τα κάτω και φέρει ένα διακριτό αυλάκι. Τα φύλλα του, διατηρούν το άρωμά τους και αποξηραμένα.

Άνθη: Είναι σκιάδια λευκοπράσινου χρώματος, (χωρίς ιδιαίτερη καλλωπιστική αξία)Εκφύονται κάθε δεύτερο έτος. Μετά την ωρίμανσή τους δημιουργούνται χιλιάδες μικροί σπόροι.

Ρίζες: Δημιουργεί πλούσιο σαρκώδες ριζικό σύστημα. Η σελινόριζα είναι σφαιρικού σχήματος μεγάλη, είναι βρώσιμη και πολύ αρωματική.

Κατάλληλες συνθήκες για σωστή ανάπτυξη του σέλινου

Συμβουλές για το χώμα: Καλλιεργείται σε υγρά, πλούσια σε οργανική ουσία και καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη με ουδέτερο Ph. Είναι φυτό που αντέχει σε παραθαλάσσιες περιοχές.

Ρυθμός ανάπτυξης: Εμφανίζει σχετικά γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης.

Φως: Αναπτύσσεται πολύ καλά σε άμεσο ηλιακό φως, κυρίως οι πλατύφυλλες ποικιλίες, ενώ μπορούν να αναπτυχθούν καλά και σε ημισκιά.

Θερμοκρασία: Αντέχει στις υψηλές θερμοκρασίες, και σε χαμηλές (-5 έως 35 βαθμούς Κελσίου)

Φροντίδες που χρειάζεται το σέλινο

Πότισμα: Το σέλινο αγαπά την πολύ υγρασία και την καλή αποστράγγιση. Χρειάζεται κανονικά ποτίσματα την άνοιξη, δύο φορές την εβδομάδα, και πιο συχνά το καλοκαίρι.

Λίπασμα: Είναι από τα φυτά με αρκετές απαιτήσεις σε λίπασμα. Χρειάζεται ειδικό λίπασμα (1-2 φορές, άνοιξη και καλοκαίρι). Σημαντικό είναι να προσθέτουμε κόμποστ ή καλά χωνεμένη κοπριά όταν το φυτεύουμε και να επαναλαμβάνουμε την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Ασθένειες και έντομα: Είναι πολύ ανθεκτικό φυτό. Προσελκύει έντομα και μέλισσες. Σπανίως μπορεί να προσβληθεί από αφίδες. Ο βασικός του εχθρός είναι τα σαλιγκάρια και οι γυμνοσάλιαγκες.

Κλάδεμα και περιποίηση του σέλινου

Το σέλινο δεν χρειάζεται κλάδεμα, παρά μόνο όταν θέλουμε να το χρησιμοποιήσουμε. Σε αυτή την περίπτωση κόβουμε το μίσχο χαμηλά προς τη ρίζα, συν το φύλλωμα του. Επίσης αφαιρούμε τους κίτρινους μίσχους του, ώστε να διατηρεί υγειές και πράσινο το φύλλωμά του όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο.

Πως γίνεται ο πολλαπλασιασμός του σέλινου:

Ο πολλαπλασιασμός του, γίνεται μόνο με σπόρους είτε στο σπορείο είτε στη γλάστρα ή στο έδαφος σε απόσταση 30 – 40cm. Προτιμήστε να φυτεύετε 4 ή 5 σπόρους μαζί.

Καλλιεργητική σημασία του σέλινου

Σήμερα καλλιεργούνται τρείς ποικιλίες η κάθε μία για διαφορετικό λόγο.

Η μία (rapaceum) γνωστή ως σελινόριζα, η οποία ρίζα χρησιμοποιείται σε σαλάτες, σε σούπες και συνοδεύει διάφορα φαγητά. Είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και έχει διουρητικές και στυπτικές ιδιότητες.
Η δεύτερη (dulce), γνωστή ως σέλερι, για τους μεγάλους μίσχους.
Και η τρίτη (secalinum) είναι αυτή που τη λέμε σέλινο, μοιάζει με τον μαϊντανό και καλλιεργείται για τα φύλλα και τους λεπτούς μίσχους της, που καταναλώνονται ωμά, ή μαγειρεμένα. Οι σπόροι της χρησιμοποιούνται και ως μπαχαρικό.

Μπορείτε επίσης να διαβάσετε: