Πικροδάφνη: καλλιέργεια, λίπανση, πολλαπλασιασμός

Η πικροδάφνη είναι αειθαλής καλλωπιστικός θάμνος που ανήκει στην οικογένεια Apocynaceae. Στην οικογένεια Apocynaceae ταξινομούνται περίπου 400 γένη με συνολικά περισσότερα από 4500 είδη. Πολλά από αυτά περιέχουν τοξικές ουσίες και διάφορα τμήματα τους. Η πικροδάφνη είναι ενδημικό των μεσογειακών χωρών. Στο γένος Nerium ανήκουν περίπου 50 είδη φυτών θάμνων και δένδρων ενδημικά των μεσογειακών περιοχών.

Είναι πολύ ανθεκτικός θάμνος κατάλληλος για φύτευση και σε παραθαλάσσιες περιοχές. Δημιουργεί όμορφη, εντυπωσιακή ακανόνιστη, σχεδόν κυκλική κόμη. Είναι κατάλληλο φυτό για φράχτες, για φύτευση σε παραθαλάσσιους κήπους και είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες, τον αέρα και την ατμοσφαιρική ρύπανση.

Η φύτευση πικροδάφνης σε κήπους, πάρκα αλλά και στην βεράντα είναι πολύ συχνή λόγω της ανθεκτικότητας του φυτού στις κλιματικές και καιρικές συνθήκες, της γρήγορης ανάπτυξης του και της πλούσια ανθοφορίας του.

Μορφολογικά χαρακτηριστικά πικροδάφνης

Ανάπτυξη φυτού: σε ευνοϊκά εδάφη του ύψος της πικροδάφνης μπορεί να φτάσει μέχρι και 4-5 m. Σαν θάμνοι συνήθως διατηρείται σε ένα ύψος που δεν υπερβαίνει τα 2-3 m.

Φύλλα πικροδάφνης: σκληρά, λογχοειδή, δερματώδη. Αρκετά ανθεκτικά.

Άνθη πικροδάφνης: Τα άνθη είναι ελαφρώς αρωματικά. Υπάρχουν ποικιλίες με ροζ, κοκκινωπά, κίτρινα ή λευκά άνθη. Τα άνθη ανανεώνονται συχνά και έτσι η πικροδάφνη είναι ανθισμένη σχεδόν το μισό χρόνο, ανάλογο την περιοχή και τη θέση που έχει φυτευτεί. Η ανθοφορία είναι πλούσια με τα λουλούδια να κυριαρχούν.

Ορισμένα τμήματα του φυτού είναι δηλητηριώδη για τα ζώα όπως ο βλαστός και τα φύλλα. Για αυτό και χρειάζεται προσοχή όταν υπάρχουν κατοικία στο χώρο που έχει φυτευτεί πικροδάφνη.

Καλλιεργητικές φροντίδες πικροδάφνης

Έδαφος – Λίπανση πικροδάφνης: Είναι ανθεκτικός θάμνος που μπορεί και να επιβιώσεις και να αναπτυχθεί χωρίς καθόλου λίπασμα. Παρόλα αυτά, τα πλούσια εδάφη σε οργανική ουσία, καλά αποστραγγιζόμενα και η χρήση λιπάσματος τόσο αζωτούχα για ενδυνάμωση της βλάστησης όσο και καλιούχα για βελτίωση της ανθοφορίας ενισχύουν την ανάπτυξη του φυτού. Στη γλάστρα η πικροδάφνη είναι λογικό να χρειάζεται πιο συχνή λίπανση ώστε να διατηρείται το φυτό υγιές και ζωηρό.

Πότισμα πικροδάφνης: Είναι φυτό που χρειάζεται μια λογική χρήση ποτίσματος. Θεωρείται γενικά ανθεκτικό φυτό στην ξηρασία, σίγουρα όμως τα πιο συχνά ποτίσματα προκαλούν και καλύτερη και ταχύτερη ανάπτυξη και πλουσιότερη ανθοφορία. Γενικά όμως θα πρέπει να ακολουθείτε μια λογική χρήση του νερού τόσο στην πικροδάφνη όσο και σε άλλα ανθεκτικά (μεσογειακά ή μη) φυτά, θάμνους ή δένδρα.

Κλάδεμα πικροδάφνης: Κλαδεύεται με το μπορντουροψάλιδο ή το θαμνοκοπτικό στο σχήμα που θέλουμε. Συνήθως δίνουμε στρογγυλό ή οβάλ σχήμα διότι έχει σχετικά ακανόνιστη ανάπτυξη και στα τετραγωνισμένα σχήματα χρειάζονται τακτικότερη συντήρηση. Πολύ συχνά τη βρίσκουμε σε ακανόνιστο σχήμα με μικροκλαδέματα διότι η πικροδάφνη έχει πυκνή βλάστηση και δημιουργεί όμορφους σχηματισμούς μέσα στο γκαζόν, σε γωνίες στον κήπο ή στην περίφραξη. Αναπτύσσεται και σαν δένδρο εάν του δώσουμε σιγά-σιγά αυτή την προοπτική με το κλάδεμα μας. Σε αυτή την περίπτωση κλαδεύουμε την πικροδάφνη αφήνοντας ένα κεντρικό βλαστό και στο ύψος που θέλουμε διαμορφώνουμε τους βραχύωνες (συνήθως 3-5 στον αριθμό).

Έντομα και ασθένειες πικροδάφνης

Γενικά η πικροδάφνη αν και προσβάλλεται από ορισμένα έντομα και ασθένειες παρόλα αυτά είναι αρκετά ανθεκτικό φυτό και συνήθως ξεπερνάει μόνη της τα προβλήματα της.

Συχνά στα φύλλα και στους βλαστούς αναπτύσσεται καρκίνωση από το βακτήριο Pseudomonas savastanoi.

Έντομα που προσβάλλουν την πικροδάφνη είναι συνήθως τα κοκκοειδή (κυρίως από το Aspidiotus nerii αλλά και το είδος Ceroplastes rusci κ.ν. κηροπλάστης ή ψώρα της συκιάς). Προσβάλλεται επίσης από αφίδες (κυρίως το είδος Aphis nerii), προνύμφες λεπιδοπτέρων που προσβάλλουν τα φύλλα Daphnis nerii και προκαλεί στοές και καταστροφή φύλλων το φθινόπωρο.

Επιπλέον, στον κήπο η ανάπτυξη πληθυσμών φυσικών εχθρών βελτιώνουν το επίπεδο προσβολών στην πικροδάφνη κρατώντας σε χαμηλούς πληθυσμούς τα επιβλαβή είδη.

Η πικροδάφνη είναι ξενιστής του πολύ επικίνδυνου βακτηρίου Xylela fastidiosa που έχει καταστρεπτικές συνέπειες στην ελιά, ενώ προσβάλλει πάρα πολλά οπωροφόρα και καλλωπιστικά δένδρα και θάμνους.

Συμπτώματα καρκίνωσης σε φύλλο πικροδάφνης, από το βακτήριο Pseudomonas savastanoi

Πως γίνεται ο πολλαπλασιασμός της πικροδάφνης.

Η πικροδάφνη πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα με μοσχεύματα τρυφερού βλαστού και με εναέριες καταβολάδες.

Αντιμετώπιση ξήρανσης πικροδάφνης από έλλειψη νερού.

Η πικροδάφνη στη γλάστρα μπορεί να ξεραθεί από έλλειψη νερού, όπως για παράδειγμα αν χαλάσει το αυτόματο πότισμα για πολλές μέρες το καλοκαίρι και δεν το αντιληφθούμε έγκαιρα. Σε αυτή την περίπτωση ακόμα και εάν η πικροδάφνη έχει χάσει όλα τα φύλλα και φαίνεται εντελώς ξερή δεν πρέπει να την αφαιρούμε από τη γλάστρα αλλά ξεκινήσουμε το πότισμα με αρκετά και συχνά ποτίσματα. Το πιθανότερο είναι η πικροδάφνη να ξαναδώσει νέο φύλλωμα μέσα στις επόμενες 10 μέρες. Η ανάπτυξη της αρχικά θα εξελίσσεται με χαμηλό ρυθμό μετά από ορισμένους μήνες θα γίνει πάλι κανονικό φυτό.

Φύτευση πικροδάφνης στη γλάστρα και στο έδαφος

Είναι πολύ ανθεκτικό φυτό με πολλές χρήσεις στον κήπο. Φυτεύεται στις άκρες του κήπου για σχηματισμού ακανόνιστου, πυκνού φράχτη. Μεμονωμένες πικροδάφνες φυτεύονται σε διάφορα σημεία στον κήπο (συνήθως σε μεσαίους ή μεγάλους κήπους), μέσα στο γκαζόν αλλά και αλλού δημιουργώντας όμορφα παρτέρια γύρω της, συνδυαζόμενη με χαμηλά ποώδη ετήσια ή πολυετή καλλωπιστικά φυτά.

Πολύ συχνά φυτεύεται σε πεζοδρόμια και σχηματίζεται σαν μικρό δέντρο, κλαδεύοντας την κατώτερη κόμη και κρατώντας έναν κεντρικό κορμό.
Κατάλληλο για φύτευση σε παραθαλάσσιους κήπους.