Καλλιεργώ βιολογικά: Τα μυστικά του οπωρώνα

 

Από το βιβλίο : «Καλλιεργώ βιολογικά φρούτα και λαχανικά» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΛΟΥΔΑΣ

Το στήσιμο του οπωρώνα

Αφού αποφασίσετε να στήσετε έναν οπωρώνα και έχετε εντοπίσει το έδαφος όπου θα τον τοποθετήσετε, είναι θεμελιώδους σημασίας η επιλογή του είδους των φυτών.

Τα διάφορα είδη φυτών είναι ευαίσθητα σε διαφορετικό βαθμό στο φως, στον αέρα και στη θερμοκρασία: θα απαιτήσουν επομένως ειδικές τεχνικές που κάθε καλός καλλιεργητής θα πρέπει να λάβει υπόψη του, ούτως ώστε να χρησιμοποιήσει με τον καλύτερο τρόπο τις πηγές που έχει στη διάθεσή του.

 

 

Έκταση και αποστάσεις των δένδρων

Είναι προφανές ότι, ανάλογα με το διαθέσιμο χώρο, ο καθένας μπορεί να καθορίσει ποια και πόσα φυτά θα καλλιεργήσει, αλλά, σε γενικές γραμμές, μπορούμε να πούμε ότι ένας οπωρώνας «οικογενειακών» διαστάσεων, ο οποίος είναι σε θέση να ικανοποιήσει τις ανάγκες μιας μέσης οικογένειας, θα πρέπει να έχει μια έκταση περίπου 1.200-1.500τ.μ.

Στο εσωτερικό αυτού του χώρου μπορούν να γίνουν επιλογές, όλες εξαρτημένες, όπως θα δούμε, από τα χαρακτηριστικά του εδάφους. Ένα στοιχείο, πάντως, που θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας, πριν αρχίσουμε οποιουδήποτε είδους δραστηριότητα, οι αποστάσεις: πράγματι, υπάρχουν κανόνες πολύ συγκεκριμένοι που καθορίζουν το χώρο που θα πρέπει να αφεθεί ελεύθερος ανάμεσα στα δέντρα.

Έχετε υπόψη σας επίσης ότι τα φυτά σας είναι προορισμένα να μεγαλώσουν και επομένως είναι απαραίτητο να προβλέψουμε τη μελλοντική εξάπλωση του βλαστού και των ριζών τους.

Έκθεση

Τόσο στα εδάφη των λόφων όσο και σ’ αυτά των πεδιάδων, θα πρέπει, πρώτα απ’ όλα, να κάνουμε ένα διαχωρισμό ανάμεσα στα φυτά που, μεγαλώνοντας, θα αποκτήσουν μεγαλύτερες διαστάσεις και σ’ αυτά που αντίθετα προορίζονται να μείνουν πιο μικρά.

Τα πρώτα θα βρουν ένα καλό περιβάλλον στα εδάφη που είναι προσανατολισμένα προς τα νοτιοανατολικά, έκθεση που, πάντως παραδοσιακά θεωρείται η πιο κατάλληλη για την καλλιέργεια. Όσον αφορά αντιθέτως τα φυτά που μεγαλώνουν λιγότερο, αυτά είναι προορισμένα για χώρους που είναι προσανατολισμένοι προς το βορρά ή τη δύση.

 

Συστήματα διάταξης των δέντρων

Στα συστήματα που ακολουθούν αναφέρονται οι πιο σημαντικές μέθοδοι διάταξης των δέντρων. Δίνουμε τα βασικά χαρακτηριστικά και υποδεικνύουμε τις εφαρμογές κάθε συστήματος. Υπάρχουν διάφορες δυνατότητες διάταξης φυτών, καθεμιά από τις οποίες είναι κατάλληλη για έναν ειδικό τύπο εδάφους.

Η διάταξη σε γραμμές – Είναι ίσως η καλύτερη, γιατί επιτρέπει να κινούμαστε ανάμεσα στα φυτά με τα διάφορα εργαλεία. Είναι κατάλληλη για οποιοδήποτε τύπο εδάφους.

Η διάταξη σε ορθογώνιο – Αυτή, αντίθετα, χρησιμοποιείται σε τμήματα εδάφους που είναι πιο ευρύχωρα, μια που καταλαμβάνει πολύ χώρο και προτιμάται σε επίπεδα εδάφη. Ευνοεί τη διαπνοή των φυτών και διευκολύνει τις αναγκαίες εργασίες για τη συντήρησή τους.

Η διάταξη σε τετράγωνο – Έχει το πλεονέκτημα να επιτρέπει κάποια υδατική οικονομία, μια που ευνοεί τη σκίαση του εδάφους: γι’ αυτόν το λόγο είναι κατάλληλη για πιο θερμές ζώνες και, ειδικά, για τις φυτείες εσπεριδοειδών.

Η ρομβοειδής διάταξη – Συνιστάται για μικρά τμήματα εδάφους και επιτρέπει την ιδανική κατανομή του φωτός, ακόμα και στην περίπτωση ζωνών πολύ πλούσιων σε φυτά.

Αφού καθορίσουμε τα φυτά που θα χρησιμοποιηθούν και επιλέξουμε το σύστημα διάταξης του που είναι πιο κατάλληλο για το διαθέσιμο έδαφος, είναι δυνατόν να προχωρήσουμε στην κυρίως οργάνωση του οπωρώνα, επιλέγοντας ως περίοδο για τις διάφορες ενέργειες αυτήν ανάμεσα στο Νοέμβριο και το Μάρτιο: αυτοί οι δύο μήνες, ιδιαίτερα, θα πρέπει να εξασφαλίσουν μια ποσότητα βροχοπτώσεων αρκετή για το ρίζωμα των φυτών.

Η πρώτη ενέργεια που πρέπει να γίνει θα είναι να οριοθετήσουμε το έδαφος, μετρώντας με προσοχή τα διαστήματα ανάμεσα στις σειρές (ενδεχομένως με τη βοήθεια σύνεργων όπως ο σπάγκος, τα πασσαλάκια κλπ.) και, φυσικά, και τα διαστήματα ανάμεσα στα δέντρα επί της σειράς.

Κατόπιν μπορούμε να προχωρήσουμε στο σκάψιμο, προσπαθώντας, αν είναι δυνατόν, να ανοίξουμε τους λάκκους τουλάχιστον δυο μέρες πριν τη μεταφύτευση του φυτού. Οι διαστάσεις των λάκκων θα πρέπει να κυμαίνονται γύρω τα 60 εκ. προς κάθε κατεύθυνση (60Χ60Χ60εκ.), αν και το βάθος θα μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του φυτού που θέλουμε να μεταφυτεύσουμε.

Είναι κανόνας να προετοιμάσουμε, στο βάθος του λάκκου, ένα μικρό σύστημα αποστράγγισης, από ένα στρώμα περίπου 10εκ. από βότσαλα και πέτρες, πολύ χρήσιμα για το καλό ρίζωμα του φυτού. Στη συνέχεια σκορπίζουμε λίπασμα στη βάση και τις πλευρές του λάκκου και μπορούμε να τοποθετήσουμε το δέντρο.

 

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΦΥΤΕΥΣΗΣ

Ο οπωρώνας με φύτευση «σε σχήμα ρόμβου», δηλαδή σε σειρές τοποθετημένες ασύμμετρα, επιτρέπει καλύτερη χρήση του φωτός ακόμα κι αν υπάρχουν πιο πυκνές αποστάσεις φύτευσης. Το σύστημα αυτό είναι κατάλληλο για λοφώδεις περιοχές .

Το στήσιμο «σε ορθογώνιο» (πεδιάδα) επιτρέπει μια πιο βολική μηχανοποίηση των καλλιεργητικών ενεργειών, επειδή τα διαστήματα ανάμεσα στις σειρές είναι πιο μεγάλα˙ εξάλλου επιτρέπει καλύτερη κυκλοφορία του αέρα και άριστη χρήση του φωτός στις ψυχρές και βροχερές ζώνες των βόρειων περιοχών.

Το στήσιμο «σε τετράγωνο» (πεδιάδα) ευνοεί τη σκίαση στις πιο θερμές ζώνες με λίγες βροχοπτώσεις των νότιων περιοχών και επιτρέπει υδατική οικονομία.

 

ΣΚΑΨΙΜΟ ΛΑΚΚΟΥ ΦΥΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΛΙΠΑΝΣΗ ΤΟΥ ΠΥΘΜΕΝΑ

  • Πάσσαλος υποστήριξης ή στειλιάρι.
  • Φυτό.
  • Οι ρίζες ακουμπούν σε ένα σωρό χώματος για να εμποδιστεί η καθίζηση του φυτού με την άρδευση.
  • Λίπασμα τοποθετημένο στα πλευρά της τρύπας.
  • Στρώμα αποστράγγισης με βότσαλα και πέτρες (απαραίτητο στα αργιλούχα εδάφη).
  • Το σκάψιμο του λάκκου και η λίπανση προηγούνται της μεταφύτευσης του φυτού.

 

Η ΛΙΠΑΝΣΗ ΣΤΟ ΛΑΚΚΟ ΦΥΤΕΥΣΗΣ

ΤΥΠΟΣ ΕΔΑΦΟΥΣ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΛΙΠΑΣΜΑΤΟΣ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΑΝΑ ΦΥΤΟ

ΒΑΣΙΚΟ:

  • Κοπριά κομποστοποιημένη με: 15 κιλά
  • φυτικό κομπόστ 15 κιλά
  • βασάλτη 3 κιλά
  • στάχτη ξύλου 100 γρ.

ΟΞΙΝΟ

  • Κοπριά κομποστοποιημένη με: 20 κιλά
  • ηφαιστειακή πέτρα 1 κιλό
  • λιθοθάμνιο 0,5 κιλό
  • στάχτη ξύλου 200 γρ.

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: