Ρόκα, εύκολη καλλιέργεια στο λαχανόκηπο

(Erica sativa)

Η ρόκα κατάγεται από τις χώρες της Μεσογείου και τα τελευταία χρόνια αποτελεί αγαπημένο συστατικό για τις πράσινες σαλάτες και σήμα κατατεθέν της Ιταλικής κουζίνας. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 η κατανάλωσή της ήταν περιορισμένη και οι φανατικοί καταναλωτές μάζευαν την άγρια μορφή του φυτού στις περιοχές που αυτοφυόταν. Από το ‘90 όμως και μετά η ρόκα άρχισε να καλλιεργείτε συστηματικά σε όλες τις μεσογειακές χώρες και ιδιαίτερα στην Ιταλία.

Ρόκα

Η ρόκα δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε έδαφος αλλά η οργανική ουσία οπωσδήποτε ευνοεί την ανάπτυξή της. Ευδοκιμεί σε ημισκιερές θέσεις. Η σπορά γίνεται κατευθείαν στο λαχανόκηπο στα πεταχτά. Στο χώρο που είναι καθορισμένος για σπορά ρόκας, ρίχνονται οι σπόροι που βλαστάνουν σε μία εβδομάδα περίπου. Όταν τα νεαρά φυτά μεγαλώσουν λίγο, αραιώνονται (με αφαίρεση των λιγότερο ανεπτυγμένων) ώστε το κάθε φυτό να απέχει από το άλλο 10-15 cm. Η σπορά στη βόρεια Ελλάδα μπορεί να γίνει από τον Μάιο μέχρι τον Αύγουστο, ενώ στη νότια Ελλάδα από το Μάρτιο, αφού έχει περάσει ο κίνδυνος για παγετό, μέχρι και το Νοέμβριο. Η ρόκα δεν χρειάζεται ιδιαίτερες καλλιεργητικές φροντίδες και λίπανση. Η συγκομιδή ξεκινάει 1,5-2 μήνες μετά τη σπορά και κόβονται τα ώριμα φύλλα που πρόκειται να καταναλωθούν άμεσα. Η περίοδος της συγκομιδής είναι μεγάλη αφού το φυτό δημιουργεί συνεχώς νέα φύλλα.

Ρόκα

  • Μικρά ή ανεκμετάλλευτα σημεία του λαχανόκηπου, μπορούν να οριοθετηθούν με ξύλα, πέτρες ή τούβλα και να αξιοποιηθούν για την καλλιέργεια της ρόκας. Κάθε κομμάτι μπορεί να σπαρθεί διαφορετική χρονική περίοδο, ώστε να υπάρχει παρατεταμένη συγκομιδή.
  • Στο νησί Ίσκια, στον κόλπο της Νάπολη, φτιάχνουν από ρόκα το χωνευτικό αλκοολούχο ποτό “rucolino”.

Ρόκα