Σεφλέρα στον κήπο, τη βεράντα και τον εσωτερικό χώρο

Συμβουλές για τη φύτευση, λίπανση, πότισμα, και άρδευση που θέλει η σεφλέρα στον κήπο, τη βεράντα ή ως φυτό εσωτερικού χώρου. Δημιουργείστε υπέροχα “πράσινα” σημεία με ένα από τα πιο ανθεκτικά και καλαίσθητα καλλωπιστικά φυτά.

Η σεφλέρα ή σεφφλέρα (Shefflera arboricola, Araliaceae) ανήκει στην κατηγορία των πράσινων φυτών, δηλαδή των καλλωπιστικών φυτών που προτιμώνται στην κηποτεχνία και τη διακόσμηση λόγω του πλούσιου φυλλώματος τους και της πυκνής και ωραίας κόμης τους. Άλλα καλλωπιστικά φυτά σαν τη σεφλέρα είναι ο φίκος, η δράκαινα, το βιβούρνο, η φωτίνια, το πυξάρι, το λιγούστρο και άλλα.

Η σεφλέρα αναπτύσσεται σε εξωτερικούς χώρους, στον κήπο, τη βεράντα, το μπαλκόνι ή την ταράτσα, αλλά και σαν εσωτερικού χώρου, με πολύ ωραία παρουσία σε επαγγελματικούς χώρους (αίθουσες αναμονής, χώροι γραφείων και χώροι εκδηλώσεων) αλλά και σε κατοικίες ή είσοδοι πολυκατοικιών.
Είναι ιθαγενές φυτό των περιοχών της νοτιοανατολικής Ασίας και ιδιαίτερα της Μαλαισία και την Ταϊβάν. Η σεφλέρα ονομάζεται Dwarf Umbrella Τree ή Umbrella Tree εξαιτίας της ιδιαίτερης μορφής του φυλλώματος που μοιάζει με ομπρέλα.

Ανήκει στην οικογένεια Araliaceae, η οποία περιλαμβάνει και άλλα γνωστά γένη και φυτά εσωτερικού και εξωτερικού χώρου όπως η φατσία ή φατσεδέρα (Fatsia sp.), οι αράλιες (Aralia sp.) και ο κισσός (Hedera helix). Το γένος ονομάστηκε προς τιμήν του Johann Peter Ernst von Scheffler (1739-1809), ιατρού και βοτανολόγου του Πανεπιστημίου τη Βαρσοβίας.

Τα φύλλα της σεφλέρας είναι τοξικά για τα κατοικίδια ζώα (σκύλοι, γάτες) και θα πρέπει να προσέχουμε που τοποθετούμε το φυτό. Η κατανάλωση φύλλων μπορεί να προκαλέσει ερεθισμός από το στόμα, έντονο κάψιμο και ερεθισμός του στόματος, των χειλιών, της γλώσσας, εμετό και δυσκολία στην κατάποση.

Σεφλέρα – Μορφολογικά χαρακτηριστικά

Η σεφλέρα είναι αειθαλής θάμνος που στις συνθήκες της χώρας μας συνήθως φτάνει σε ύψος συνήθως μέχρι 1,80 – 2 μέτρα. Σε πάρκα ή μεγάλους κήπους μπορεί να φτάσει και αρκετά πιο ψηλά.

Τα φύλλα της σεφλέρας είναι σύνθετα και αναπτύσσονται πάνω σε μακριούς μίσχους που εκφύονται στους κεντρικούς βλαστούς του φυτού. Κάθε φύλλο αποτελείται από 7-9 λογχοειδή φυλλάρια μήκους 9-20 εκατοστών και πλάτους 4-10 εκατοστών με επίσης μακριούς μίσχους σε παλαμοειδή διάταξη. Τα φυλλάρια έχουν βαθυπράσινο χρώμα και γυαλιστερή πάνω επιφάνεια ενώ υπάρχουν ποικιλίες με διαφορετικό χρώμα στο κέντρο ή την περιφέρεια των φυλλαρίων.

Οι πιο γνωστές ποικιλίες είναι η ‘Gold Capella’ που έχει κίτρινο ή χρυσό και πράσινο φύλλωμα και η ‘Trinette’ με κρεμ και πράσινο φύλλωμα. Στις συνθήκες της χώρας μας η άνθιση της σεφλέρας είναι περιορισμένη και χωρίς καλλωπιστική αξία.

Αντίθετα στις χώρες της νότιοανατολικής Ασίας τα άνθη αναπτύσσονται σε ταξιανθίες σκιαδίου (ταξιανθίες σε σχήμα ομπρέλας) ενώ κάθε ταξιανθία αποτελείται από 5-10 άνθη και έχει διάμετρο 7-10 εκατοστά. Σε αυτές τις περιοχές τα άνθη μετατρέπονται σε ιδιαίτερα διακοσμητικούς καρπούς.

Τι προσέχω όταν φυτεύω σεφλέρα στο μπαλκόνι ή τον κήπο

Η σεφλέρα είναι φυτό με χαμηλές απαιτήσεις τόσο στην επιλογή της θέσεις που θα φυτευτεί στον κήπο μας όσο και στους καλλιεργητικές φροντίδες που χρειάζεται για τη σωστή ανάπτυξη της.

Αναπτύσσεται καλύτερα όταν δέχεται αρκετό έμμεσο ηλιακό φως και λιγότερο όταν είναι άμεσα στον ήλιο. Ιδανικές θερμοκρασίες για την ανάπτυξη του φυτού είναι 18-24 ^οC την ημέρα και 13-16οC τη νύχτα.

Σαν τροπικό φυτό χρειάζεται αρκετά υγρό περιβάλλον. Έτσι το πότισμα του φυτού την άνοιξη και το καλοκαίρι πρέπει να είναι τακτικό ενώ κατά τη διάρκεια του χειμώνα είναι σημαντικό το χώμα να διατηρείται σχετικά στεγνό ανάμεσα στα ποτίσματα.

Η σεφλέρα αν και ευδοκιμεί σε σχετικά υγρή ατμόσφαιρα, αναπτύσσεται πολύ καλά στις συνθήκες της χώρας μας τόσο στη βόρεια Ελλάδα όσο και στις νότιες περιοχές. Μάλιστα στο μπαλκόνι ή την ταράτσα αναπτύσσεται πολύ καλά και συχνά έχει παρατηρηθεί ότι είναι και πιο ανθεκτικός θάμνος σε συνθήκες ξηρασίας ακόμα και από το βιβούρνο λουσίντουμ.

Στη βεράντα ή την ταράτσα η σεφλέρα χρειάζεται προστασία το χειμώνα, στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Καλό είναι όταν οι θερμοκρασίες πέφτουν αρκετά (κυρίως κάτω από 0^οC) ή σε περίπτωση χιονόπτωσης τα φυτά να τοποθετούνται σε προστατευμένα σημεία ή να τυλίγονται τα φυτά με αντιπαγετικό κάλυμμα.

Αντίθετα το καλοκαίρι, σε περιόδους καύσωνα δεν πρέπει να αμελούμε το πότισμα, τη διαβροχή των φύλλων τις βραδινές ώρες (όχι καθημερινά, αλλά συχνά) και την προστασία του φυτού με πανί σκίασης εάν αυτό είναι απαραίτητο. Σε περιόδους καύσωνα και σε άμεση ηλιακή ακτινοβολία τα φύλλα της σεφλέρας κιτρινίζουν, μπορεί να ξεραθούν τμήματα τους λόγω εγκαυμάτων και παρατηρείτε μείωση της τάσης της ανάπτυξης του φυτού.

Σεφλέρα σε γλάστρα για διακόσμηση σε εσωτερικό χώρο.

Φύτευση σεφλέρας σε γλάστρα και τοποθέτηση σε εσωτερικό χώρο

Σαν φυτό εσωτερικού χώρου η σεφλέρα δημιουργεί πολύ εντυπωσιακές εικόνες μέσα στο χώρο. Έχει όμορφο ιδιαίτερο φύλλωμα και πλούσια ανάπτυξη. Υπάρχουν ποικιλίες με πολύ όμορφο μονόχρωμο ή πολύχρωμο φύλλωμα ή φυτά με διπλούς ή τριπλούς κορμούς πλεγμενους μεταξύ τους.

Μέσα στο δωμάτιο η σεφλέρα πρέπει να τοποθετείται σε σημείο που υπάρχει φως, έμμεσα ή άμεσα κυρίως το χειμώνα. Προσέχουμε το πότισμα του φυτού ώστε το χώμα να είναι πάντα υγρό αλλά όχι λασπωμένο.
Καλό είναι να προσθέσουμε φλοιό πεύκου ή διακοσμητικούς κόκκους άργιλου, τόσο για αισθητικούς λόγους αλλά και πρακτικά για τη διατήρηση της υγρασίας.
Η σεφλέρα δεν πρέπει να είναι μπαίνει κοντά σε καλοριφέρ.
Χρήσιμο είναι να καθαρίζουμε τη σκόνη πάνω από τα φύλλα της σεφλέρας με ένα υγρό πανί μια φορά την εβδομάδα.
Η σεφλέρα αναπτύσσεται πολύ καλά και σε αυτοποτιζόμενη γλάστρα.
Σαν υπόστρωμα ανάπτυξης χρησιμοποιείται μείγμα χώματος και τύρφης, ενώ η χρήση κόμποστ βοηθάει πολύ στο έντονο πρασίνισμα των φύλλων και στην καλύτερη ανάπτυξη.

Λίπανση και πότισμα για τη σεφλέρα.

Όσον αφορά τη λίπανση της σεφλέρας, η διαδικασία που ακολουθούμε δεν διαφέρει σε κάτι από αυτή που ακολουθούμε στους περισσότερους πράσινους καλλωπιστικούς θάμνους, δηλαδή σε αυτούς τους καλλωπιστικούς θάμνους που προτιμώνται στην κηποτεχνία και τη διακόσμηση εξαιτίας του φυλλώματος τους και δεν ανθοφορούν στις συνθήκες της χώρας μας ή η ανθοφορία τους είναι χωρίς ιδιαίτερη καλλωπιστική αξία.

Η σεφλέρα χρειάζεται λίπασμα για πράσινα καλλωπιστικά φυτά μια φορά το μήνα. Το λίπασμα που προτιμάμε μπορεί να είναι κοκκώδες λίπασμα για πράσινα φυτά ή υδατοδιαλυτό λίπασμα για πράσινα φυτά. Καλό είναι 1-2 φορές το χρόνο να προσθέτουμε επιπλέον κόμποστ στο χώμα.

Το πότισμα στη σεφλέρα πρέπει να είναι τακτικό όχι όμως υπερβολικό. Ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες δεν πρέπει να το αμελούμε. Τα φυτά που είναι σε γλάστρα στο μπαλκόνι ή την ταράτσα είναι προφανές ότι έχουν περισσότερες απαιτήσεις σε νερό.

Πως γίνεται ο πολλαπλασιασμός στη σεφλέρα
Η σεφλέρα πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα βλαστών και εναέριες καταβολάδες.

Πως γίνεται το κλάδεμα στη σεφλέρα;

Η σεφλέρα δέχεται ελαφριά κλαδέματα με στόχο τη διαμόρφωση της κόμη της.
Πρέπει να αφαιρούνται τα ξερά φύλλα και κλαδάκια και να καθαρίζονται με πανάκι τα φύλλα ιδίως όταν βρίσκεται σε εσωτερικούς χώρους..
Πιο έντονο κλάδεμα γίνεται εάν έχουμε πρόβλημα προσβολή και εκτεταμένη ξήρανση κλαδιών.
Εάν η σεφλέρα χάσει τα φύλλα της από έλλειψη νερού κατά την περίοδο του καύσωνα, μπορεί σε λίγες σε ορισμένες περιπτώσεις να ξαναβλαστήσει εάν αρχίσει να ποτίζεται ξανά με αρκετό νερό.

Χρήση της σεφλέρας στην κηποτεχνία

Είναι ιδανικό φυτό για τη διακόσμηση μεγάλων εσωτερικών επαγγελματικών ή οικιακών χώρων. Διακοσμεί επίσης εισόδους κτιρίων, πυλωτές πολυκατοικιών και μπαλκόνια ενώ εξαιτίας του μεγάλου του ύψους τοποθετείται σε φυτοδοχεία (πήλινες ή πλαστικές γλάστρες) στο έδαφος ή κατευθείαν στο χώμα σε παρτέρια και όχι σε περβάζια παραθύρων ή πάνω σε τραπέζια.

Είναι επίσης αρκετά διαδεδομένο για χρήση σε εσωτερικούς χώρους γραφείων, καταστημάτων και σπιτιών αλλά και μπαλκονιών, εισόδων πολυκατοικιών ακόμα και εξωτερικών δημόσιων χώρων.

Εν ολίγοις …για τη σεφλέρα

Χαρακτηριστικά φυτού: Αειθαλές φυτό με σύνθετα γυαλιστερά φύλλα ιδιαίτερου σχήματος. Το ύψος στις συνθήκες της χώρας μας φτάνει τα 1,80-2 μέτρα.
Απαιτήσεις: Είναι φυτό που προσαρμόζεται σχετικά εύκολα στις συνθήκες του περιβάλλοντος. Αναπτύσσεται καλύτερα σε θέσεις που δέχεται έμμεσα το ηλιακό φως αρκετές ώρες την ημέρα. Τα ποτίσματα πρέπει να είναι συχνά το καλοκαίρι και το έδαφος να παραμένει στεγνό ανάμεσα στα ποτίσματα το χειμώνα.
Φροντίδες: Ελαφριά κλαδέματα και κορυφολογήματα για τη διατήρηση του ύψους και του σχήματος. Καθαρισμός των φύλλων από τη σκόνη με βρεγμένο πανί. Συνήθως απαιτείται υποστύλωση για την κατακόρυφη ανάπτυξη του φυτού.
Πολλαπλασιασμός: Με μοσχεύματα βλαστών και εναέριες καταβολάδες.