Γλυκάνισος, μυρωδικό της κουζίνας με έντονο άρωμα

Γλυκάνισος, χαρακτηριστικό μυρωδικό της κουζίνας με έντονο άρωμα

Ο γλυκάνισος (Pimpinella anisum, Apiaceae) είναι ετήσιο ή και διετές φυτό– μυρωδικό της κουζίνας. Κατατάσσεται στα αρωματικά και ανήκει στην οικογένεια Apiaceae. Κατάγεται από την Αίγυπτο όπου καλλιεργείται πριν από 4000 χρόνια περίπου και γρήγορα εισήχθη στις χώρες της νότιας ανατολικής Ευρώπης. Στην αρχαία Ελλάδα είναι γνωστό ως αρωματικό και ως φαρμακευτικό βότανο.

Σπόροι γλυκάνισου | E-gardenshop.gr

Βοτανική ταξινόμηση: Ο γλυκάνισος καλλιεργείται ως αρωματικό ετήσιο ή διετές φυτό.

Καταγωγή: Κατάγεται από την Αίγυπτο όπου καλλιεργείται πριν από 4000 χρόνια και γρήγορα εισήχθη στην αρχαία Ελλάδα που έγινε γνωστό ως αρωματικό και ως φαρμακευτικό βότανο.

Κοινά ονόματα: Άνισο. Καυκαλιδα, Πιμπινέλλα, Γλυκανθίς, Καυκαλίδα, ευρωπαϊκό γλυκάνισο κ.ά.

Τοξικότητα: Ο γλυκάνισος είναι βρώσιμο και δεν έχει τοξικότητα.

Βοτανικά χαρακτηριστικά του Γλυκάνισου

Ύψος – Ανάπτυξη φυτού: Είναι ποώδες φυτό μέτριας ανάπτυξης. Στην χώρα μας ο γλυκάνισος καλλιεργείται ως ετήσιο ή διετές με ύψους 40-50 cm και με το ίδιο περίπου πλάτος.

Φύλλα: Τα φύλλα είναι λεπτά ελασματοειδή, πυκνά, εκφύονται γύρο από τους μίσχους που είναι κούφιοι είναι πράσινα και ελαφρώς αρωματικά, και ελαφρώς οδοντωτά όσο απομακρύνονται από το μίσχο.

Άνθη: Τα άνθη του είναι λευκά και διαμορφώνουν σκιάδια (κίτρινα άνθη στον αστεροειδή γλυκάνισο, που είναι ένα άλλο συγγενές είδος με μεγάλη παγκόσμια εμπορική σημασία, το οποίο καλλιεργείται σε μεγάλη έκταση στην Κίνα). Οι σπόροι του όταν ωριμάσουν είναι μικροί και καφέ ανοιχτόχρωμοι.

Ρίζες: Δημιουργεί πλούσιο και βαθύ ριζικό σύστημα.

Κατάλληλες συνθήκες για σωστή ανάπτυξη του γλυκάνισου.

Συμβουλές για το χώμα: Είναι φυτό που προτιμά, πλούσια σε κόμποστ και ελαφριά εδάφη με καλή αποστράγγιση (PΗ 5,5-7). Αντέχουν ακόμη και σε ασβεστούχα εδάφη.

Ρυθμός ανάπτυξης: Ο γλυκάνισος είναι φυτό μέτριας ανάπτυξης. Φυτεύεται κυρίως από το Μάρτιο μέχρι τέλος Απριλίου και συγκομίζεται περίπου ογδόντα μέρες μετά από τη σπορά του.

Φως: Αναπτύσσεται πολύ καλά σε ηλιόλουστες θέσεις..

Θερμοκρασία: Ο γλυκάνισος αγαπά τη ζέστη και αντέχει σε ακραίες θερμοκρασίες του καλοκαιριού.

Φροντίδες που χρειάζεται ο γλυκάνισος

Πότισμα: Ο γλυκάνισος αγαπά την υγρασία. Χρειάζεται μέτρια ποτίσματα άνοιξη και καλοκαίρι. Το φυτό αντέχει την ξηρασία.

Λίπασμα: Είναι φυτό με σχετικές απαιτήσεις σε λίπασμα. Εφαρμογή με ένα ειδικό αζωτούχο λίπασμα στην αρχή της καλλιέργειας, θα βοηθήσει την ανάπτυξη του. Χρήσιμη είναι η ενσωμάτωση στο έδαφος, κόμποστ γαιοσκωλήκων πριν τη σπορά.

Ζιζάνια: Τα ζιζάνια που εμφανίζονται συνήθως την άνοιξη, πρέπει μεθοδικά και τακτικά να αφαιρούνται.
Ασθένειες και έντομα: Ο γλυκάνισος δεν προσβάλλεται από μυκητολογικές ασθένειες. Σπάνια μπορεί να προσβληθεί από ωΐδιο.

Πως γίνεται ο πολλαπλασιασμός του γλυκάνισου

Ο πολλαπλασιασμός του φυτού γίνεται μόνο με σπόρους (3-4 μαζί) που σπέρνονται απευθείας στον χώρο που θα επιλεγεί. Καλό είναι οι σπόροι να απέχουν το λιγότερο 20 – 30 cm μεταξύ τους ώστε να μπορεί να εξασφαλίζεται καλός αερισμός των φυτών.

Συγκομιδή: Το φυτό συγκομίζεται το καλοκαίρι και όταν έχουν διαμορφωθεί και ωριμάσουν οι σπόροι. Κόβουμε όλο το φυτό, αφήνοντας 10cm τους μίσχους από το έδαφος. Στην περίπτωση ετήσιας καλλιέργειας, τότε ξεριζώνεται όλο το φυτό και αφαιρούνται οι χρήσιμοι σπόροι του. Αφού αποξηραθούν για λίγες ημέρες στον ήλιο, φυλάγονται σε σκούρα γυάλινα δοχεία. Οι σπόροι μπορούν να διατηρηθούν για τρία περίπου χρόνια.

Χρήσεις του γλυκάνισου στην κουζίνα

Στη μαγειρική: ο γλυκάνισος χρησιμοποιείται για τους σπόρους του, οι οποίοι είναι βρώσιμοι και αρωματίζουν ψωμιά, αρτοπαρασκευάσματα κ.λ.π. Αρωματίζουν επίσης οινοπνευματώδη ποτά, όπως το ούζο, το τσίπουρο και διάφορα λικέρ. Είναι ευαίσθητο φυτό, με ιδιαίτερο και πολύ δυνατό άρωμα, που μοιάζει με αυτό του εστραγκόν. Εκτός από τους σπόρους του, λιγότερο αρωματικά είναι και τα φύλλα του, τα οποία όμως χρησιμοποιούνται σπάνια.

Στη ζαχαροπλαστική: χρησιμοποιείται επίσης το αιθέριο έλαιο του γλυκάνισου που παράγεται κυρίως από τον αστεροειδή γλυκάνισο, συγγενές είδος το οποίο καλλιεργείται σε μεγάλη έκταση στην Κίνα.

Ιδιότητες: Ο γλυκάνισος έχει αντισηπτικές, αντισπασμωδικές και διουρητικές ιδιότητες. Στις δραστικές του ουσίες περιλαμβάνονται: χολίνη, ανεθόλη, εστραγόλη, ανισοκετόνη, τερπίνη και ρητίνες.

Διατροφική αξία του γλυκάνισου

Οι σπόροι του γλυκάνισου περιέχουν: βιταμίνη C (40%) και βιταμίνη Α(8%) επίσης περιέχει πολλά μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Ενδεικτικά αναφέρουμε: Ασβέστιο (60%), πολύ σίδηρο (ανά 100gr 200%), κάλιο, μαγγάνιο, χαλκό. Επίσης περιέχει πολλές φυτικές ίνες και πρωτεΐνες.

Μπορείτε επίσης να διαβάσετε: