Γκαϊλάρδια, με όμορφα πορτοκαλί λουλούδια

H γαϊλάρδια (Gaillardia sp, Asteraceae) είναι γένος με πάνω από τριάντα είδη φυτών – πολυετών και ετησίων – και ανήκει στη μεγάλη οικογένεια Asteraceae. Στην Ελλάδα καλλιεργούνται κυρίως ετήσια είδη όπως η Gaillardia aristata, Gaillardia arizonica.

 

 

Η καταγωγή τους είναι η βόρεια και η νότια Αμερική, απ’ όπου μετά τον δέκατο όγδοο αιώνα, ονοματίστηκε και εισήχθη στην Ευρώπη από τον βοτανολόγο M. Gaillard de Charentonneau. Είναι ιδανικό φυτό για μπορντούρες, βραχόκηπους ακόμη και για δρεπτό.

Βοτανική ταξινόμηση: H γαϊλάρδια ανήκει στην οικογένεια Asteraceae και περιλαμβάνει πάνω από τριάντα πολυετή και ετήσια φυτά.

Καταγωγή: Κατάγεται από τη νότια και βόρεια Αμερική

Κοινά ονόματα:  Λόγω των υπέροχων χρωμάτων των ανθέων της που θυμίζουν τους Ινδιάνους της Αμερικής, ονομάζεται και άνθος ή κουβέρτα των ινδιάνων. Επίσης, γράφεται και ως γκαϊλάρντια.

Τοξικότητα: H γαϊλάρδια δεν παρουσιάζει τοξικότητα. Αντίθετα τα λουλούδια της προσελκύουν διάφορα έντομα και πεταλούδες. Θεωρούνται επίσης φυτά διατροφής από κάμπιες ορισμένων λεπιδοπτέρων (Lepidoptera) , μεταξύ των οποίων των Schinia bina, Schinia masoni που τρέφονται αποκλειστικά με G. aristata και Schinia volupia.

 

Βοτανικά χαρακτηριστικά της γκαϊλάρδιας

Ύψος – Ανάπτυξη φυτού: H γαϊλάρδια είναι μέτριος, όρθιος θάμνος με κλαδιά που εναλλάσσονται δεξιά αριστερά του κεντρικού κορμού και με ύψος, από 60 – 90cm και 40 – 60cm πλάτος.

Φύλλα: H γαϊλάρδια έχει, σκούρα πράσινα γυαλιστερά φύλλα ή σε κάποιες ποικιλίες γκριζοπράσινα τα οποία αναπτύσσονται εναλλάξ.

Άνθη: Στο τέλος των φύλλων εκφύονται τα άνθη που ουσιαστικά είναι μια κεφαλή. Το κέντρο της είναι τριχωτό, συνήθως κιτρίνου χρώματος και περιστοιχίζεται από δεκαπέντε περίπου πέταλα (ακτίνες) σχηματίζοντας μια εντυπωσιακή ταξιανθία (κεφάλι) με φωτεινές αποχρώσεις, μονού ή δίχρωμου χρώματος, κίτρινου – πορτοκαλί- κόκκινου – μοβ – καφέ – λευκού.

Ρίζες: Δημιουργεί πλούσιο και βαθύ ριζικό σύστημα που βοηθά στην καλή ανάπτυξη του φυτού και την αντοχή του στους δυνατούς ανέμους.

 

Κατάλληλες συνθήκες για σωστή ανάπτυξη της γκαϊλάρδιας

Σπορά:  Η σπορά της γαϊλάρδια γίνεται από τις αρχές Μαρτίου μέχρι και τον Απρίλιο, ίσως και μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Μάιου αναλόγως των θερμοκρασιών.

Τα σπόρια φυτεύονται απευθείας στο έδαφος και στο χώρο ανάπτυξης των φυτών, ανά 30 cm απόσταση το ένα από το άλλο, με την προσθήκη κόμποστ και με θερμοκρασία ατμόσφαιρας περίπου 20 βαθμών κελσίου.

Τοποθετήστε περισσότερα του ενός μέχρι τρία σπόρια σε κάθε θέση. Για την σπορά σε σπορείο, μπορείτε να αρχίσετε από τα μέσα Φεβρουαρίου ώστε να μπορείτε να μεταφυτεύσετε στα τέλη Απριλίου. .

Ανθοφορία: Το φυτό ανθοφορεί συνεχώς από τέλος Μαΐου μέχρι Σεπτέμβριο – Οκτώβριο.

Κατάλληλο χώμα: Το φυτό φύεται ακόμα και σε άγονα και φτωχά εδάφη και καλά αποστραγγιζόμενα. Όταν φυτεύεται σε κήπους και πάρκα καλό είναι να προσθέτουμε στο λάκκο φύτευσης λίγο κόμποστ, για γρήγορη ανάπτυξη. Αναπτύσσεται καλά και σε αργιλώδη, ελαφρώς αλκαλικά εδάφη. Είναι φυτό που αντέχει σε θαλάσσιες περιοχές.

Ρυθμός ανάπτυξης: Εμφανίζει μέτριο ως κανονικό ρυθμό ανάπτυξης.

Φως: Αναπτύσσεται πολύ καλά σε ηλιόλουστα σημεία και σε ελαφρώς ημισκιασμένα.

Θερμοκρασία:  Αντέχει στις πολύ ψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού ενώ έχει καλή αντοχή σε χαμηλές (-5 έως 38 βαθμούς Κελσίου)

 

Φροντίδες για την γκαϊλάρδια 

Πότισμα: Το φυτό χρειάζεται μέτρια ποτίσματα (μία φορά την εβδομάδα την άνοιξη και πιο συχνά στις ζεστές μέρες του καλοκαιριού). Το νερό πρέπει να αποστραγγίζεται πολύ καλά γιατί σε αντίθετη περίπτωση προκαλείται σάπισμα των ριζών. Η γαϊλάρδια γενικώς είναι φυτό που αντέχει στην ξηρασία.

Λίπασμα: Στα πολυετή φυτά χρειάζεται λίπανση μόνο μία φορά το μήνα με ειδικό οργανικό υδατοδιαλυτό λίπασμα, ώστε να βοηθά την ανάπτυξη και τη ανθοφορία τους. Επίσης καλό είναι να προσθέτουμε λίγο κόμποστ στη βάση του φυτού κάθε άνοιξη και χειμώνα.

 

Κλάδεμα και περιποίηση της γκαϊλάρδιας

Πρέπει να αφαιρούνται τα ξερά κλαδιά και τα υπερώριμα άνθη της. Το Χειμώνα κλαδεύουμε το φυτό στους 20 – 30 πόντους και προσθέτουμε κόμποστ όπως προαναφέραμε, για να κρατήσει ζεστό το ριζικό της σύστημα.

Πως πολλαπλασιάζεται η γκαϊλάρδια

Συνήθως γίνεται με σπόρους, όμως πολλές φορές γίνεται και με μοσχεύματα σε πολυετή φυτά την άνοιξη ή στο τέλος της ανθοφορίας τους. Με διαίρεση των ριζών γίνεται επίσης στα πολυετή φυτά που αναπτύσσονται σε γλάστρες.

 

Ασθένειες και έντομα: Η γαϊλάρδια είναι πολύ ανθεκτικό φυτό στις ασθένειες. Σπάνια μπορεί να προσβληθεί από ακάρεα, αφίδες ή άλλα έντομα. Τα φύλλα της όμως αποτελούν τροφή για λεπιδόπτερα και αυτό είναι που χρειάζεται προσοχή. Η αντιμετώπιση σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται με το χέρι αφαίρεση των εντόμων μειώνοντας δραστικά τον πληθυσμό τους.

 

Η γαϊλάρδια στη διακόσμηση

Μαζί με άλλα δημοφιλή φυτά φυτεύεται στην δεύτερη σειρά του ανθώνα και δημιουργεί εντυπωσιακά τοπία, με τα πολύχρωμα και ιδιαίτερα άνθη της.

Διακοσμητική αξία: Η γαϊλάρδια είναι ιδιαίτερα όμορφη σε βραχόκηπους, σε μπορντούρες και παρτέρια. Μόνη της, φυτεμένη σε πήλινες γλάστρες ή πολλές μαζί σε ζαρντινιέρες (χρησιμοποιώντας απαραίτητα περλίτη για καλή αποστράγγιση), διακοσμεί χώρους σε βεράντες, ιδιωτικούς κήπους και πάρκα. Χρησιμοποιείται επίσης και ως δρεπτό λουλούδι σε ανθοδέσμες και σε ανθοσυνθέσεις.

 

Διαβάστε επίσης: