Η φελίτσια είναι αειθαλές ποώδες φυτό που κατάγεται από τη Ν. Αφρική. Είναι πολυετές αλλά σε ψυχρές περιοχές καλλιεργείται σαν ετήσιο γιατί είναι ευαίσθητο στο κρύο. Η φελίτσια ήρθε στην Ευρώπη στα μέσα του 18ου αιώνα. Το μπλε χρώμα των λουλουδιών της έκανε το φυτό αυτό ιδιαίτερα αγαπητό  και χρησιμοποιήθηκε αμέσως στην κηπουρική. Η φελίτσια ανήκει στην οικογένεια Compositae μαζί με τις ζίννιες, τις μαργαρίτες, τα χρυσάνθεμα, τον καλλίστεφο, τον κατηφέ, τις γκαζάνιες, τη διμορφοθήκη και άλλα πολυετή και ετήσια καλλωπιστικά φυτά. Στο γένος Felicia κατατάσσονται περίπου 84 είδη. Η μπλε μαργαρίτα όπως αλλιώς λέγετε, οφείλει την καλλωπιστική της αξία στο μπλε χρώμα των λουλουδιών, την παρατεταμένη ανθοφορία και το ντελικάτο φύλλωμά της.

Μορφολογικά χαρακτηριστικά της φελίτσιας

Αναπτύσσεται με γρήγορο ρυθμό και αποκτά ύψος 25 – 40 cm και παρόμοια διάμετρο. Από τη βάση του φυτού αναπτύσσονται πολλοί βλαστοί με όρθια ανάπτυξη, που δίνουν στο φυτό σφαιρικό σχήμα και συμπαγή εμφάνιση. Η φελίτσια έχει μικρά τριχωτά φύλλα με πράσινο χρώμα που αναπτύσσονται στους βλαστούς το ένα απέναντι από το άλλο. Τα άνθη εμφανίζονται πάνω σε μακριούς μίσχους με όρθια ανάπτυξη. Είναι μικρά με διάμετρο περίπου 3 cm και σύνθετα. Όπως σε όλα τα είδη της οικογένειας Compositae, κάθε λουλούδι αποτελείται από πολλά ανθίδια. Αυτά που βρίσκονται στην περιφέρεια και μοιάζουν με πέταλα είναι θηλυκά και αυτά που βρίσκονται στο κέντρο είναι ερμαφρόδιτα. Στη φελίτσια τα θηλυκά ανθίδια έχουν μπλε – μοβ χρώμα και τα ερμαφρόδιτα κίτρινο.  Η άνθιση ξεκινάει το Μάιο και διαρκεί όλο το καλοκαίρι. Όταν έχει συννεφιά τα άνθη παραμένουν κλειστά και ξανανοίγουν στον ήλιο.

Φελίτσια, μπλε μαργαρίτα

Φροντίδες της φελίτσιας στον κήπο

Η φελίτσια αναπτύσσεται σε πολλούς τύπους εδαφών αλλά προτιμά τα αμμώδη και πετρώδη εδάφη που έχουν καλή αποστράγγιση. Πριν από τη φύτευση το έδαφος πρέπει να προστίθεται στο έδαφος κόμποστ ή κοπριά, προκειμένου να εξασφαλιστεί η οργανική ουσία που χρειάζεται το φυτό. Προτιμά τις ηλιόλουστες θέσεις αλλά αντέχει και στην ημισκιά. Φυτεμένη γύρω από τον κορμό δέντρων ανθίζει, αλλά η ανθοφορία είναι λιγότερο πλούσια. Τα ποτίσματα πρέπει να είναι συχνά αλλά με λίγο νερό κάθε φορά. Τις ζεστές και ξηρές μέρες του καλοκαιριού χρειάζεται πότισμα 3-4 φορές την εβδομάδα. Λίπανση πρέπει να εφαρμόζεται το καλοκαίρι, με οργανικό λίπασμα κάθε 15-20 μέρες. Το κλάδεμα συνίσταται στην αφαίρεση των ξερών ανθέων, ώστε να δημιουργούνται νέα. Μετά το τέλος της ανθοφορίας, στις περιοχές που η φελίτσια καλλιεργείται σαν πολυετές φυτό, μπορεί να κλαδευτεί προκειμένου να διατηρήσει το σχήμα της. Η φελίτσια δεν χρειάζεται ιδιαίτερες περιποιήσεις και φροντίδες.

Πολλαπλασιασμός της φελίτσιας

Ο πολλαπλασιασμός της φελίτσιας γίνεται πολύ εύκολα με σπόρο. Η σπορά γίνεται το Μάρτιο σε σπορείο και οι σπόροι βλαστάνουν σε περίπου 8 ημέρες. Στα τέλη της άνοιξης με αρχές καλοκαιριού, τα νεαρά φυτά μεταφυτεύονται στις τελικές τους θέσεις σε αποστάσεις 20-30 cm. Πολλαπλασιασμός της φελίτσιας μπορεί να γίνει και με μοσχεύματα.

Εχθροί και ασθένειες που προσβάλλουν τη φελίτσια

Η φελίτσια είναι από τα φυτά που προσελκύουν τα έντομα. Εκτός όμως από μέλισσες και πεταλούδες, προσελκύουν και βλαβερά έντομα που προσβάλουν το φυτό, όπως θρίπες και αφίδες. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα φυτά δεν επηρεάζονται από τις προσβολές αυτές και δεν χρειάζονται αντιμετώπιση αφού συχνά επισκέπτονται τη φελίτσια και ωφέλιμα έντομα που μειώνουν τους πληθυσμούς των βλαβερών . Σε μικρές προσβολές, τα έντομα μπορούν να απομακρυνθούν με το χέρι ή με ένα βρεγμένο πανί, ακολουθώντας της αρχές ενός οικολογικού κήπου.