Σκωρίαση σε τριανταφυλλιά

Η σκωρίαση αποτελεί μια ιδιαίτερα διαδεδομένη ασθένεια για την καλλιέργεια της τριανταφυλλιάς, παγκοσμίως. Οφείλεται σε διάφορα είδη του βασιδιομύκητα Phragmidium, με σπουδαιότερο το Phragmidium mucronatum. Πρόκειται για ένα μύκητα αυτόοικο, δηλαδή ολοκληρώνει το βιολογικό του κύκλο πάνω σε ένα ξενιστή, στην περίπτωσή μας στην τριανταφυλλία, αλλά και μακροκυκλικό, σχηματίζει δηλαδή όλα τα στάδια ανάπτυξης μιας τυπικής σκωρίασης (αικίδια, σπερμογόνια, ουρεδοσπόρια, τελειοσπόρια, βασιδιοσπόρια).

 

Σκωρίαση σε τριανταφυλλιά

 

Συμπτώματα- Βιολογικός Κύκλος του Phragmidium mucronatum

Ο μύκητας αυτός προσβάλλει κυρίως τα φύλλα, και σπανιότερα τα στελέχη και τα άνθη της τριανταφυλλιάς. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται νωρίς την άνοιξη, στην κάτω επιφάνεια των φύλλων υπό μορφή πορτοκαλί φλυκταινών. Στη συνέχεια, οι φλύκταινες μεγαλώνουν με αποτέλεσμα την εμφάνιση πορτοκαλί ή καστανών κηλίδων στο πάνω μέρος των φύλλων. Αυτό το στάδιο ονομάζεται αικιδιακό.

Παράλληλα, εμφανίζονται στην επάνω επιφάνεια των φύλλων πορτοκαλί κηλίδες, όπου σχηματίζονται τα σπερμογόνια, τα οποία ωστόσο είναι δυσδιάκριτα σε σχέση με τα αικίδια. Ωστόσο, ο μύκητας γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτός και μολυσματικός κατά το στάδιο των ουρεδοσπορίων, μέσα στο καλοκαίρι, όπου υπό ευνοϊκές συνθήκες προκαλούνται συνέχεια μολύνσεις. Τότε σχηματίζονται πορτοκαλί ουρεδοσωροί στην κάτω επιφάνεια των φύλλων, οι οποίοι αργότερα εξελίσσονται σε τελειοσωρούς το φθινόπωρο, με αποτέλεσμα την εμφάνιση μαύρων φλυκταινών.

Τα τελειοσπόρια αποτελούν τη μορφή διαχείμασης του παθογόνου, στα ασθενή φύλλα, ενώ είναι δυνατή, σπανιότερα, και η διαχείμαση με τη μορφή μυκηλίου.Τα τελειοσπόρια βλαστάνουν την άνοιξη, σχηματίζοντας τα βασιδιοσπόρια, που αποτελούν το εναρκτήριο μόλυσμα της νέας χρονιάς. Επειδή τα βασιδιοσπόρια είναι ξηροσπόρια, είναι πολύ εύκολο να μεταδοθούν με τον αέρα από ένα ασθενές φυτό σε ένα υγιές.

 

Σκωρίαση σε τριανταφυλλιά

 

Αντιμετώπιση της σκωρίασης σε τριανταφυλλιά

Για την αντιμετώπιση του παθογόνου συνιστάται η απομάκρυνση και καταστροφή των προσβεβλημένων τμημάτων της τριανταφυλλιάς. Επιπλέον, θα πρέπει να αποφεύγεται η επικράτηση υψηλής υγρασίας, όπου μεγαλώνουν οι τριανταφυλλιές, καθώς η συνεχής διαβροχή αποτελεί ευνοϊκή παράμετρο για την εμφάνιση του παθογόνου. Τέλος είναι δυνατή και η χημική αντιμετώπιση του παθογόνου.

Κείμενα – Φωτογραφίες
Στριγγλής Γιάννης
Γεωπόνος Γ.Π.Α.

 

Διαβάστε επίσης: