Σκωρίαση σε γαρίφαλο. Μυκητολογική ασθένεια που εμφανίζεται πολύ συχνά στο φυτό.
Η σκωρίαση αποτελεί μια κοινή ασθένεια για τη γαριφαλιά με παγκόσμια εξάπλωση, η οποία οφείλεται στον βασιδιομύκητα Uromyces dianthi. Πρόκειται για ένα μύκητα ετερόοικο, καθώς έχει δύο ξενιστές, ο ένας είναι η γαριφαλιά και ο άλλος φυτά του γένους Euphorbia. Ο μύκητας αυτός είναι και μικροκυκλικός, καθώς δε σχηματίζει το βασιδιακό στάδιο. Σχηματίζει το ουρεδιακό και το τελειακό στη γαριφαλιά και τα σπερμογόνια και τα αικίδια σχηματίζονται στα φυτά του γένους Euphorbia.
Συμπτώματα- Βιολογικός Κύκλος του Uromyces dianthi
Ο μύκητας αυτός προσβάλλει τα φύλλα, τα στελέχη και τους κάλυκες της γαριφαλιάς, όπου σχηματίζονται φλύκταινες που σταδιακά ανοίγουν και αποκαλύπτουν τους ουρεδοσωρούς που περιέχουν και είναι καστανού χρώματος. Οι ουρεδοσωροί αυτοί είναι είτε ακανόνιστοι είτε συγκεντρικοί. Σε ένα προσβεβλημένο φυτό αρχικά παρατηρούνται μικρές και ελαφρά υπερυψωμένες κηλίδες, οι οποίες έχουν ανοιχτό πράσινο χρώμα. Οι ουρεδοσωροί που μετατρέπονται σε τελειοσωρούς παρουσιάζουν σκοτεινότερο χρώμα και σε αυτή την περίπτωση περιέχουν μια καστανόμαυρη σκόνη. Αποτέλεσμα της προσβολής είναι η καχεκτική εικόνα των φυτών και ο νανισμός, ενώ τα φύλλα παρουσιάζουν συστροφή προς τα πάνω.
Σε περίπτωση έντονης προσβολής, από σκωρίαση, έχουμε χλώρωση και ξήρανση του φυτού. Η διαιώνιση του παθογόνου γίνεται με τα ουρεδοσπόρια και το μυκήλιο επί της γαρυφαλλιάς, ενώ η μετάδοση της ασθένειας πραγματοποιείται με τα ουρεδοσπόρια που παρασύρονται από τον άνεμο ή σταγόνες βροχής.
Ευνοϊκές συνθήκες για την ασθένεια είναι η υψηλή σχετική υγρασία και θερμοκρασίες χαμηλότερες από 21οC. Θα πρέπει να τονιστεί, επιπρόσθετα, και η σημασία της μετάδοσης της σκωρίασης με τα μοσχεύματα, τα οποία εμφανίζονται υγιή κατά τη φύτευση, και παρουσιάζουν συμπτώματα μετά από σχεδόν ένα μήνα.
Αντιμετώπιση της σκωρίασης στο γαρίφαλο
Για την αντιμετώπιση σκωρίασης στο γαρίφαλο συνιστάται η καταστροφή των προσβεβλημένων φυτών και η χρησιμοποίηση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού. Επιπλέον, θα πρέπει να υπάρχει καλός αερισμός και να αποφεύγεται η επικράτηση υψηλής υγρασίας στο περιβάλλον ανάπτυξης της γαρυφαλλιάς και η συνεχής διαβροχή του φυλλώματος, που συνιστούν συνθήκες που διευκολύνουν την εμφάνιση του παθογόνου. Τέλος, υπάρχει αναφορά για ύπαρξη ανθεκτικών ποικιλιών, ενώ είναι δυνατή η αντιμετώπιση του παθογόνου με το βιολογικό παράγοντα Verticillium lecanii καθώς και με διάφορα μυκητοκτόνα.
Κείμενα – Φωτογραφίες
Στριγγλής Γιάννης
Γεωπόνος Γ.Π.Α.
Διαβάστε επίσης:
Leave A Comment