Πρόκειται για δύο γένη φυτών της ίδιας οικογένειας των Compositae που συχνά συγχέονται εξαιτίας των κοινών ονομάτων τους αν και δεν έχουν εντελώς κοινά μορφολογικά χαρακτηριστικά. Παρόλα αυτά όμως στην κηποτεχνία έχουν κοινή χρήση, με φύτευση τους συνήθως σε παρτέρια. Το γένος Callistephus περιλαμβάνει ένα μόνο είδος το C. chinensis (China aster). Κατάγεται από την Κίνα και την Ιαπωνία, είναι ετήσιο και γνωστό ως καλλίστεφος ή κινέζικο άστερ ή βασιλική μαργαρίτα. Το κοινό όνομα του καλλίστεφου – china aster αποτελεί τη βασική αιτία σύγχυσης των δύο ειδών. Όσον αφορά στο γένος Aster παλαιότερα περιελάμβανε 600 περίπου είδη αλλά με την εξέλιξη της έρευνας τη δεκαετία το ’90, διαπιστώθηκε ότι πολλά από αυτά ανήκουν τελικά σε άλλα γένη. Έτσι σήμερα το γένος Aster περιλαμβάνει περίπου 180 είδη πολυετών ημιθαμνωδών φυτών της Ευρώπης και της Ασίας. Το πιο χαρακτηριστικό είδος του γένους είναι το A. amellus.
Καλλίστεφος
Μορφολογικά χαρακτηριστικά
Οι διάφορες ποικιλίες ταξινομούνται ανάλογα με το ύψος τους σε ψηλές με ύψος 60 – 90 cm, μεσαίες 30 – 60 cm και νάνες 15 – 30 cm. Η διάμετρος είναι συνήθως μικρότερη από το ύψος. Τα φύλλα έχουν μήκος 6 – 10 cm και πλάτος 4 – 6 cm. Το σχήμα τους είναι ωοειδές με βαθιές οδοντώσεις. Έχουν σκούρο πράσινο χρώμα. Όπως σε όλα τα Compositae, τα άνθη είναι σύνθετα και ονομάζονται κεφάλια. Η διάμετρός του άνθους, ανάλογα με την ποικιλία, κυμαίνεται από 5-12 cm. Επίσης ποικιλομορφία παρατηρείται και στο σχήμα των πετάλων που μπορεί να είναι λεπτά, βελονοειδή ή γλωσσοειδή με διάφορα χρώματα όπως κόκκινο, ροζ, μοβ, βιολετί, μπλε, λευκό. Δεν υπάρχουν άνθη με αμιγώς κίτρινα και πορτοκαλί πέταλα. Τα άνθη μπορεί να έχουν μία ή περισσότερες σειρές πετάλων. Ο καλλίστεφος ανθίζει τον Αύγουστο ή αργότερα το φθινόπωρο, γεγονός που προσδίδει στο φυτό ιδιαίτερη καλλωπιστική αξία.
Καλλιεργητικές φροντίδες
Αναπτύσσεται καλά σε εδάφη πλούσια σε οργανική ουσία, που δέχονται τακτικά σκαλίσματα. Επιπλέον χρειάζεται συχνό πότισμα ιδιαίτερα την περίοδο της ανθοφορίας του. Προτιμά τις ηλιόλουστες θέσεις. Αντέχει και στην ημισκιά αλλά αναπτύσσει λιγότερα άνθη με πιο θαμπά χρώματα. Τα υπερώριμα άνθη καλό είναι να αφαιρούνται, ώστε να παράγονται νέα, που συνήθως όμως είναι μικρότερα από τα πρώτα.
Πολλαπλασιασμός
Γίνεται με σπόρο στις αρχές της άνοιξης και το φυτό ανθίζει 4-5 μήνες αργότερα. Σε θερμοκρασία 20οC ο σπόρος βλαστάνει σε 8-10 ημέρες.
Εχθροί και ασθένειες
Είναι φυτό ευαίσθητο στις μυκητολογικές προσβολές και ιδιαίτερα στο φουζάριο και το ωίδιο (Erysiphe sp.). Για το λόγο αυτό, καλό είναι ο καλλίστεφος να μη φυτεύεται κάθε χρόνο στην ίδια θέση και να περιορίζεται η υπερβολική εδαφική υγρασία. Επιπλέον προσβάλλεται από αφίδες, οι οποίες συχνά μεταδίδουν διάφορες ιώσεις με σημαντικότερη τη μωσαϊκωση.
Aster sp.
Μορφολογικά χαρακτηριστικά
Το γένος Aster περιλαμβάνει πολυετή θαμνώδη ή ημιθαμνώδη, φυλλοβόλα και αειθαλή φυτικά είδη που πολλές φορές δύσκολα ξεχωρίζουν μεταξύ τους. Το ύψος των φυτών ποικίλει ανάλογα με το είδος και την ποικιλία και κυμαίνεται από 25 cm έως 150 cm. Η διάμετρος των φυτών φτάνει μέχρι 75 cm. Τα φύλλα έχουν σκούρο πράσινο χρώμα και είναι λογχοειδή και επιμήκη. Τα άνθη είναι σύνθετα και όπως σε όλα τα φυτά της οικογένειας ονομάζονται κεφάλια. Έχουν χρώμα μπλέ, μοβ, γαλάζιο, ροζ, χρυσαφί και κάποιες ποικιλίες κίτρινο κέντρο. Εμφανίζονται το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Το είδος A. amellus θεωρείται τυπικό είδος του γένους. Το ύψος του ανάλογα με την ποικιλία κυμαίνεται από 50-75 cm και η διάμετρός του είναι περίπου 50 cm. Στα τέλη της άνοιξης παράγει πολλά μεγάλα επάκρια άνθη με βαθύ μπλε ή βιολετί χρώμα και κίτρινο κέντρο. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες με διάφορους τύπους ανθέων. Ένα άλλο είδος το A. alpinus είναι κατάλληλο για φύτευση σε βραχόκηπους. Έχει ύψος 25 cm και διάμετρο 45 cm περίπου. Το A. alpinus ανθίζει στα μέσα προς τέλος καλοκαιριού. Γενικά, υπάρχουν φυτά που ανθίζουν την άνοιξη ή και τέλος καλοκαιριού.
Καλλιεργητικές φροντίδες
Τα Aster αναπτύσσονται καλά σε εδάφη που έχουν αρκετή οργανική ουσία (compost), καλή αποστράγγιση και είναι τακτικά αρδευόμενα, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της ανθοφορίας. Προτιμούν τις ηλιόλουστες ή ημισκιερές θέσεις. Συχνά χρειάζονται προστασία από τους δυνατούς ανέμους ενώ τα ψηλά είδη και ποικιλίες απαιτούν στήριξη μιας και δεν μπορούν να κρατήσουν το βάρος τους.
Πολλαπλασιασμός
Πολλαπλασιάζονται σχετικά εύκολα με μοσχεύματα μαλακού ξύλου την άνοιξη ή με διαίρεση των φυτών την άνοιξη και το φθινόπωρο. Ο πολλαπλασιασμός με σπόρο δεν συνηθίζεται γιατί τα νέα φυτά δεν διατηρούν τα χαρακτηριστικά των φυτών από τα οποία προέρχονται.
Εχθροί και ασθένειες
Πρόκειται για φυτά σχετικά ευαίσθητα σε εντομολογικές και μυκητολογικές προσβολές. Προσβάλλονται συχνά από ωίδιο ενώ και οι προσβολές από σεπτόρια (Septoria sp.) προκαλούν κηλίδες στα φύλλα. Έχουν δημιουργηθεί ποικιλίες (οι περισσότερες από τις οποίες έχουν άνθη τύπου spray) που είναι ανθεκτικές σε προσβολές από έντομα και ωίδιο.
Leave A Comment