Σχόλιο στη διαβούλευση για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων Ανάπλασης Ρέματος Πικροδάφνης (από Λεωφ. Βουλιαγμένης έως εκβολή)

[author title=”” image=”http://www.gardenguide.gr/wp-content/uploads/2016/10/nikos-thymakis-2.jpg”]του Νίκου Θυμάκη, Γεωπόνου-Σύμβουλου Πρασίνου[/author]

Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων Ανάπλασης Ρέματος Πικροδάφνης (από Λεωφ. Βουλιαγμένης έως εκβολή), την οποία πληροφορήθηκα μέσω του διαδικτύου, περιέχει σύμφωνα με την κρίση μου και τη γνώση μου πολλές ελλείψεις, ανακρίβειες, ακόμα και σφάλματα

Κυριότερη έλλειψη είναι το ότι δεν καταγράφει πλήρως, ως όφειλε, την πλούσια βιοποικιλότητα του ρέματος. Η μελέτη καταλήγει μάλιστα στο εντελώς εσφαλμένο και αβάσιμο συμπέρασμα ότι «..στο χώρο αυτό δεν εντοπίζονται είδη που απειλούνται με εξαφάνιση, σπάνια ή με ιδιαίτερη οικολογική, γενετική, παραδοσιακή  ή οικονομική σημασία» (σελίδες 85 και 86).

Το ρέμα της Πικροδάφνης είναι ένα από τα τελευταία καταφύγια της φύσης μέσα στον αστικό ιστό και η διαφύλαξή του αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Σε αυτό απαντώνται πολλά αξιοσημείωτα είδη της χλωρίδα και της πανίδας, μεταξύ των οποίων και ορισμένα προστατευόμενα, εξαιτίας των οποίων θα ήταν μεγάλο το ενδεχόμενο μία πρόταση LIFE να έπαιρνε υψηλή βαθμολογία-κάτι τέτοιο με τέτοια μελέτη αποκλείεται.  Πιστεύω ότι στο χώρο αυτό μπορούν να αναπτυχθούν δραστηριότητες περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και αναψυχής, με πολλαπλά οφέλη στην τοπική κοινωνία, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή.

Κάθε παρέμβαση σε αυτό, θα πρέπει να γίνει με τη σύνεση και τη δέουσα προσοχή. Αυτό επιβάλλεται από τις αρχές που διέπουν την προστασία του τοπίου και τη διαφύλαξη των ευαίσθητων οικοσυστημάτων.

Αντιθέτως, η συγκεκριμένη μελέτη προτείνει μεγάλο αριθμό έργων που θα αλλοιώσουν το τοπίο και θα υποβαθμίσουν τον αξιόλογο αυτό βιότοπο, γεγονός που καταγράφεται και στα μειονεκτήματα.  Συγκεκριμένα, προτείνονται υψηλά τοιχία από σκυρόδεμα, συρματοκιβώτια (σαρζανέτ) και γενικά παρεμβάσεις που θα προκαλέσουν σοβαρή και μη αντιστρεπτή υποβάθμιση σε 4,8 χιλιόμετρα της κοίτης.

Ρέμα πικροδάφνης

Ρέμα πικροδάφνης – wikipedia.org

Επίσης, στο πλαίσιο των έργων, σχεδιάζεται η κοπή 770 δέντρων, αριθμός υπερβολικά μεγάλος και κατά την εκτίμησή μου από την εμπειρία μου σε παγκόσμια κλίμακα , όχι με επιχειρήματα βάσιμα ως προς την επιλογή των ειδών. Εσπεριδοειδή , Μελιές ακόμη και ευκάλυπτοι, δείχνουν προχειρότητα στη χρήση του φυτικού υλικού και πως η μελέτη δε βασίζεται σε αρχειακό υλικό σχετικό με την εικόνα τοπίου- φυσικού περιβάλλοντος αλλά αποτελεί απλοϊκή προσέγγιση επαναχρησιμοποίησης των ίδιων ειδών, αρκετών ξενικών μάλιστα … Η μελέτη αυτή , αν μετατραπεί έστω και τώρα ως προς τα φυτοτεχνικά , θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει σοβαρό εγχειρίδιο- πρότυπο «επιστροφής της τοπικής χλωρίδας στον τόπο της» . Είναι απορίας άξιο πως στα 900 «νέα» δένδρα, καλύπτονται και τμήματα με παλιά είδη, και δεν μεταφυτεύονται (όπου σε αρκετά είναι εφικτό) , οδηγώντας σε μία δύσκολη οικονομικά περίοδο σε «αιμορραγία» εισαγωγών φυτικού υλικού, ενώ μπορούν να παραχθούν φυτά τοπικά , σε τοπικό επίπεδο και συμβολαιακά; Τα φυτά ελληνικής παραγωγής είναι δοκιμασμένα στις συνθήκες μας και πολύ πιο χρήσιμα στο πράσινό μας . Ελπίζαμε ότι το παράδειγμα των Ολυμπιακών Αγώνων με την αποτυχημένη κατά γενική ομολογία (τα βλέπουμε μπροστά μας και δεν είναι μόνο από κακή συντήρηση) πρακτική της εισαγωγής φυτών και της μη χρήσης ελληνικών και τοπικά παραγόμενων, θα έδινε ένα μάθημα και στους μελετητές , αλλά φαίνεται πως αυτό δε συνέβη.

Επίσης, όταν ο στόχος των έργων είναι η σταθεροποίηση των πρανών του ρέματος, καθώς -ως γνωστόν- τα δέντρα συμβάλλουν στη συγκράτηση των πρανών και στη σταθεροποίηση των εδαφών, ο αριθμός αυτός δείχνει μεγάλος.  Σύμφωνα με την εν λόγω μελέτη, στη θέση των δέντρων που θα κοπούν θα φυτευτούν 900 νέα δέντρα. Ωστόσο, η διατάραξη είναι μεγάλη και μη αναστρέψιμη (βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα), καθώς κανένα μικρό δέντρο που θα φυτευτεί δεν μπορεί να αντικαταστήσει ένα ώριμο δέντρο που κόβεται. Για τους δε καλαμιώνες του ρέματος, που αποτελούν σημαντικότατο ενδιαίτημα για την πανίδα, δεν υπάρχει καμία απολύτως μέριμνα αποκατάστασης, ούτε καν αποτίμηση της ζημίας που θα προκληθεί λόγω των έργων και αυτό κατά τη γνώμη μου είναι πολύ σοβαρό και πρέπει να λυθεί ΠΡΟΤΥΠΑ , να αποτελέσει μοντέλο για όλα τα αντίστοιχα έργα σε αστικό περιβάλλον.

Τελικά, θέλουμε τη Φύση μέσα στην πόλη ή την πόλη να κυριαρχεί όπου υπάρχει Φύση;

Παρακαλώ να συμπεριλάβετε τα παραπάνω σχόλιά μου στην αξιολόγηση που θα κάνετε στη συγκεκριμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων Ανάπλασης Ρέματος Πικροδάφνης.

Ανατύπωση από τη διαβούλευση