Το έλκος κλαδέματος ή εμβολιασμού της τριανταφυλλιάς

Το έλκος κλαδέματος της τριανταφυλλιάς αποτελεί μια πολύ σοβαρή μυκητολογική ασθένεια της τριανταφυλλιάς η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την αποξήρανση κλαδίσκων και στελεχών, την εξασθένιση των φυτών και την μειωμένη παραγωγή ανθέων.

Η ασθένεια αυτή οφείλεται σε μια πληθώρα φυτοπαθογόνων μυκήτων που οδηγούν συνήθως σε παρόμοια συμπτωματολογική εικόνα, με σημαντικότερο τον ασκομύκητα Kalmusia coniothyrium, ο οποίος και θα αναλυθεί παρακάτω. Είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη ασθένεια στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως, είτε η καλλιέργεια της τριανταφυλλιάς είναι υπαίθρια είτε υπό κάλυψη.

Συμπτώματα- Βιολογικός Κύκλος του Kalmusia coniothyrium

Χαρακτηριστικότερο σύμπτωμα της ασθένειας είναι η σταδιακή μερική ή καθολική αποξήρανση των κλαδίσκων και στελεχών της τριανταφυλλιάς. Ο μύκητας Kalmusia coniothyrium προσβάλει το φυτό, αρχικά, από τις τομές κλαδέματος ή τα τραύματα από τη συλλογή των ανθέων, εξαπλώνεται κατά μήκος των κλαδίσκων οδηγώντας στην καχεκτική ανάπτυξη των φυτών και τελικά στην ολική αποξήρανση του φυτού. Προσβολές μπορούν να αρχίσουν και από μηχανικούς τραυματισμούς των φυτών αλλά και στο σημείο εμβολιασμού.

Αρχικά συμπτώματα της προσβολής αποτελούν οι ρόδινες έως σκούρες καστανές κηλίδες που στη συνέχεια μεγαλώνουν και εξελίσσονται σε έλκη με σκουρόχρωμη περιφέρεια και ανοιχτόχρωμη κεντρική περιοχή. Οι προσβεβλημένοι βλαστοί αποκτούν βαθύ καστανό χρώμα με σαφές περιθώριο, ενώ στην επιφάνειά τους εμφανίζεται η πολυστιγμία του μύκητα, που αποτελείται από πυκνίδια της ατελούς μορφής του μύκητα (Coniothyrium fuckelii), που είναι και η παρασιτική φάση του παθογόνου.

Τα πυκνίδια αποτελούν τη σπουδαιότερη πηγή μολύσματος του παθογόνου καθώς οι νέες μολύνσεις πραγματοποιούνται από τα πυκνιδιοσπόρια, τα οποία ελευθερώνονται μαζικά από τα πυκνίδια παρουσία νερού. Σημαντικό ρόλο στη διασπορά παίζουν εκτός από το νερό και οι καλλιεργητικοί χειρισμοί, τα εργαλεία κλαδέματος και το προσβεβλημένο πολλαπλασιαστικό υλικό. Η τέλεια μορφή του παθογόνουKalmusia coniothyrium σχηματίζεται σπάνια με τη μορφή ψευδοθηκίων σε προσβεβλημένους κλάδους, γι’ αυτό ο ρόλος της στη βιολογία του παθογόνου και την επιδημιολογία της ασθένειας δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικός.

Αντιμετώπιση του Kalmusia coniothyrium

Για την αντιμετώπιση του παθογόνου συνιστάται το κλάδεμα και η καταστροφή των προσβεβλημένων φυτών (τόσο την άνοιξη όσο και τέλη φθινοπώρου) και η χρησιμοποίηση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού.

Επιπλέον, τα κλαδέματα των φυτών θα πρέπει να γίνονται νωρίς την άνοιξη κατά την έκπτυξη της νέας βλάστησης ώστε να είναι ταχύτερη η επούλωση των πληγών.

Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται θα πρέπει να απολυμαίνονται συνεχώς κατά τη διάρκεια της εργασίας. Τέλος, είναι δυνατή η καλλιέργεια ανθεκτικών ποικιλιών και η εφαρμογή προληπτικών ψεκασμών με ορισμένα μυκητοκτόνα, ενώ συνιστάται και ψεκασμός αμέσως μετά τα κλαδέματα.

Κείμενα – Φωτογραφίες
Στριγγλής Γιάννης
Γεωπόνος Γ.Π.Α.

Διαβάστε επίσης: